acımıyordu. Ya da acısını hissetmiyordu. Kalbindeki acı o kadar büyüktü ki kolundaki acıyı hissetmedi bile. Sokakta kimse yoktu. Olduğu yere yığıldı kaldı. Sonra kendine geldi. Gözlerini açtığında hastanedeydi. Ama aldığı tek taş hala avucundaydı. Kolunda bir sıcaklık hissetti. Başını çevirip koluna baktığında sevdiğini gördü. Kolunu okşuyordu, ağlıyordu. "bunu neden yaptın?" dedi. Genç avucunu açtı yüzüğü gösterdi.

"Bunu sana gelirken almıştım. Parmağına takarken şunları söyleyecektim sana:

'hayatta benim için 2 seçenek var. Ya seninle yaşarım, ya da sensiz ölürüm. Ben seninle yaşamayı seçtim. Sen de benimle yaşamayı kabul eder misin?'

sana bunları söyleyecekken sen bana başkasıyla yaşayacağın haberini verdin. yani benim sensiz kalacağımı haber verdin. ben de fikrimi değiştirip sensiz ölmeye karar verdim. Ama seninle yaşamayı beceremediğim gibi ölmeyi de beceremedim." dedi.

kız yanıt verdi.
"Sen bensizliği seçmişsin. bensiz olacağını da nerden çıkardın? Neden bu kadar hızlı evleniyorum sanmıştın? Borçlandığın adamla görüştüm. Bana onunla evlenirsem ve şahidim de sen olursan borcunu sileceğine dair bir belge imzalayacağını ve seni öldürmeyeceğini söyledi. Ben de çaresiz kabul ettim. Belgeyi imzaladıktan sonra boşayacaktım onu zaten. Eğer bunu yapmamış olsaydım ve sen bana evlenme teklif etmiş olsaydın belki de 1 hafta sonra dul bir genç olarak kalacaktım. Ben mutluluğumuz torunlarımızı okşadığımız gün bile sürsün istiyorum. Böyle hemen beni bırakıp gidemezsin." yüzüğü alıp parmağına taktı ve "ben de ölmüş birisini değil, benimle yaşamayı seçmiş olan birisini sonsuza dek sevmeyi seçtim." dedi.

<< 1 2 [3]