Çolak fekri ve ailesi

başlık :Çolak fekri ve ailesi
ekrem güneşli


Bir liseli kız vardı, koltuğunda kitapları,otobüs

durağına koşa koşa giderdi...Mahallenin en güzel

kızıydı...Gecekondularla çevrili, kırsal yörelerden

gelen insanlar, yaşantıları, yoksulluklarıyla ayni

kaderi paylaşırlardı...Alaca karanlıkta, evlerin kapı-

sı, açılır, kimi bir fabrikada işçi, kimi trikotaj fabri-

kasında çalışan, kimi, öğrenci kızlar, bir avlu içinde

toplanan gecekondu adı verilen evlerde yaşardı...

Düğünleri, adetleri , geldiği memleketten izler

taşırdı...

Çolak Fekri de, kan davası yüzünden evini

bir gecede yükleyip, kentin en dışında kalmış bu

gecekondu mahallesine göç etmişti..Karısı Meryem

büyük kızı Hacer, ortanca kızı Elif ve küçük oğulları

Ahmet ile, kırsal yöreden gelen insanları değirmen

taşı gibi öğüten, bu kentte ayakta durmaya çalı-

şıyorlardı...Gelmekle iyi mi etmişlerdi ? Yoksa kötü

mü olmuştu ? Öykümüzün , ileriki sayfalarında

göreceğiz...Çolak Fekri, memlekette öğrendiği

duvar yapma "amelelik" işini burada da sürdürü-

yordu...Yeni gelen aileler, başlarını sokacak bir

gecekondu yapmak için, Fekriye geliyorlardı

"Fekri gardaş, bize bir gecegondu yap !" diye yal-

varıyorlardı...O da, evden ,malayı, çakulü, küreği

kazmayı, testereyi alıp gidiyordu. Karısı Meryem

ise, bir memleketlisinin yardımıyla, bir dişçide

çalışıyor, aileye katkıda bulunuyordu...Büyük kız

Hacer ise, Fruko fabrikasında, şişeleri doldurma

işinde işçi olarak çalışıyordu...Ahmet, ilkokula

gidiyordu, tatillerde, boya sandığını alıp çıkıyordu

evden...

Elif, lisede okuduğu için, kendini şanslı sayı

yordu... Fekri, "Gızım, seni yavan ekmek yiye-

ceğim, ama okutacağım, cahillik başa bela !" diye

destek veriyordu..

Kentin gecekondu mahallesinde yaşayan bu

kızlar için çeşitli tuzaklar vardı, kentin hareketli

yaşamına kendisini kaptırıp, ailesini de

[1] 2 3 4 >>