hala aklımdasın

Çalışmakla geçen lise günlerinin ardından üniversiteye girmiştim.Başka bir şehirde aileden uzak bambaşka bir hayat beni bekliyordu.O zamana kadar kız arkadaşlarım olmuştu ama aşık olmamıştım hiç.aileden uzak yaşama alışmakla geçen zor günlerin ardından onunla aşkımız bir anda başladı.Utangaç bakışmalar ,gülüşmeler derken sevmiştik birbirimizi.Zaman geçtikçe çevremizdeki arkadaşlarımız da bizim ilişkimizi kabulleniyorlardı.Ama bir sorun vardı açılamıyorduk birbirimize.Cesaret edemiyorduk.Onu çok seviyordum ama içimden de bir ses zamana bırakmam gerektiğini ,aceleci davranmamam gerektiğini söylüyordu çünkü onu bazı konularda zayıf görüyordum.Araya yaz tatili girdi.Arada konuşuyorduk bazen.Bazense kendimle hesaplaşıyordum artık zamanı geldi ilk fırsatta başlamak lazım,bazense bazı sorunlar hala var bunları görmemezlikten gelemem diyordum.Derken okul başladı tekrardan.Tam ilişkimize isim koymaya karar vermiştim ama bazı şeylerin değiştiğini gördüm.Sevdiğim kız beni bekliyordu ama aynı zamanda başka biriyle daha konuşuyordu.Bunun sonucunda herkes bizim ilişkimizin bittiğini düşünüyordu.Ben de rahatsız olmuştum bu durumdan kızla konuşmaya karar verdim.Konuştuk ve bana beni çok beklediğini,şu ansa konuştuğu kişinin sadece aile dostlarının oğlu olduğunu yanlış anlaşılmanın olduğunu bunun önüne geçemediğini söledi.Tabi bu durumdan sonra ben de bir kızgınlık oluştu ona karşı yine zayıf davranmıştı.Yanlış anlaşılmaya fırsat vermemeliydi.Ben yine zaman bırakmaya karar verdim.Aradan bir süre geçti en acı şeyi yaşadım.En yakın arkadaşım sevdiğim kıza aşık olduğunu onun için beni bile kaybedeceğini,kızın baştan beri beni değil onu sevdiğini vb. iğrenç şeyler söyledi.Ben de olayın siniriyle inanmıştım ve kıza böyle birşeyin yanlış olduğunu, vs.onu dinlemeden bi sürü şey anlattım,suçladım ama onun böyle bir durumdan bile haberi yoktu.aArkadaşım diye bağrıma bastığım insanın yalanlarına inanıp sevdiğim kızı suçlamıştım.
Sonuç olaraksa sevdiğim kıza

[1] 2 >>