GEÇ DÖNEN SEVGİLİ

GEÇ DÖNEN SEVGİLİ

Aynı mahallede oturuyorlardı. Çok uyumlulardı birbirlerine. Mutlu ve örnek bir aşkları vardı. Kimseyi umursamadan aşklarının tadını çıkarıyorlar ve sevgilerinin karşısında kimse duramıyordu. Kendi aralarında sözlenmişlerdi. Büyük bir aşktı bu. Bir gün yanlış bir anlaşılma yüzünden Atilla ile Büşra kavga ettiler ve Büşra Atillayı yüz üstü bırakıp ayrılmıştı ondan. Aynı mahallede oturuyorlar ve evleri karşılıklıydı. Atilla ne yaptıysa olmadı bir türlü Büşranın geri dönmesini sağlayamadı. Ve uzun süre ayrı kalmışlardı. Atilla artık eskisi gibi gülemiyor ve eğlenemiyordu. Büşra ise Atillayı dışarıda gördüğünde suratına bile bakmıyordu. Bir gün Atilla arkadaşlarıyla çay bahçesinde buluşup erkek erkeğe sohpete dalmışlardı. Birden çay bahçesine giren bir çift atillanın dikkatini çekmişti. Dönüp bakınca o erkeğin sarıldığı kızın Büşra olduğunu görmüş ve o an donup kalmıştı. Büşra onu görmüş ama görmemezlikten gelmişti. Ve Atilla o günden sonra kimselerle konuşamaz olmuş susmuştu. Artık ne camdan Büşraya bakıyordu nede dışarı çıkıyordu. Hayata küstü. Ve bir gün bir çocukla Büşraya bir şiir yolladı. Büşra şiiri alıp okumaya başladı o an:
Bir sabah sen uyurken bir çığlık kopacak
Bu çığlık seni ve herkesi uyandıracak
Kalkıp nereden geliyor diye bakacaksın
Baktığında bizim evden geldiğini anlayacaksın
Sen daha şaşkınlığını atamadığın bir anda
Bir sela sesi çınlayacak bu şehrin sokaklarında
Tüm insanlar toplanacak birden oraya
Benim öldüğümü söyleyecekler sana
İnanmak istemeyeceksin onlara
Sonra koşup geleceksin bizim eve
Bakacaksın sarmışlar beni beyaz bir çarşafa
Bir hoca dua edecek baş ucumda
Derken tabuta koymak isteyecekler beni
Vermemek için tutacaksın beyaz kefenimi
Yalvaran gözlerle bakacaksın onlara
Dokunmayacaksın, dokunmayın durun ne olur durun diyeceksin
Ellerin varmayacak beni tabuta koymaya
Mecbur olduğunu anlayacaksın ve
Koyacaksın beni o uzun sandığa ve
Dönüp onlara beni

[1] 2 >>