aşksız olmak istiyorum!

Bundan altı yıl önce başladı benim hkayem...daha 14 yaşındaydım..şimdi anlıyorumda ne kadar ufakmışım.liseye başlamamıştım daha yaz mevsimiydi.Annemle bankaya gittik karşımda bi çocuk..o kadar şirin bebek gibi yüzü var.sadece baktım orda ona.sonra okul açıldı okulun ilk günüydü.bahçede bi baktım o!!yaşadığımız şehir çok küçük 32000nüfuslu bir yer.o yüzden onu görmem kolay oldu sanırım.okul açıldıktan bi süre sonra onla ilgili bir şeyler öğrenmeye başladım.ben hazırlıktaydım o düz lisedeydi.aynı lisedeydik ama ben süper lisedeydim.işte arkadaşlar vasıtasıyla tanıştık.ve 2ay çıktık.ve benden ayrıldı.sonra ben bunu hiç aramadım.ve kendi öyle bi geldiki yanıma benle barışma için adeta yalvardı.ve barıştım bende dayanamadım napiyim.keke onu hiç tanımasaydım diyorum şimdi ama bu bir işe yaramıyor.barıştık ve bu barışmadan sonra 4,5 sene boyunca birlikteydik.arada ayrıldığımızda oldu ama hiç barışmamazlık olmuyordu.çünkü ne o bensiz ne de ben onsuz yapabilirdik.birlikteliğimiz boyunca ben ona kul köle olmuşken hep beni umursamaz tavırlardaydı.ama ben alışmıştım bu duruma yeterki o benim kalsın tek derdim buydu.böyle geçti yıllar...sonra üniversite hayatı başladı bizim için.ben ankarada bir okulu kazandım.oysa elazığda okumaya gitti.yerin hiçbir önemi yoktu yine nerde olursa olsun severdim ben onu..ama o benibenim onu sevdiğim kadar çok sevmezdi hiçbir zaman..üniversite ilk sınıfın ortasında geçen sene tam bir sene oldu,benden ayrıldı ve hiçbir sebep yoktu.ve biz o benden ayrılmadan 3ay önce nişanlanmaya karar vermiştik bunu ailelerimize bile söylemiştik.kısacası sebepsiz nedensiz çok kötü bir şekilde bıraktı beni.zaten benden ayrılmadan önce de beni aldatmış,orada kızlarla gezmiş tozmuş eğlenmiş ben buralarda mahvolurken...sonra kasım ayı gibi 5,5ay önce bayram tatiline gittiğim zaman yine yaşadığımız yerden biriyle tanıştım.hepimiz aynı şehirdeniz yani.tanıştık ve ondan gerçekten bir şeyler gördüm. o kadar iyi o kadar sevecen bir erkek daha

[1] 2 >>