Bir-birlerini çox sevirdiler. Heç vaxt ölümü, ayriliği ağillarina getirmezdiler. Heç vaxt bir-birlerini darixmağa qoymazdilar. Her gün bitecek kimi bir-birlerine daha da qüvvetli bağlanirdilar, Her gün bir-birlerini ilk gün ki kimi heyecanla qarşilayardilar. Elece de heyata inandilar, elece de özlerini aldatdilar. Bir gün oğlan dünyalar qeder sevdiyi sevgilisini görüş yerine cağırır. Her defeki kimi yene de sevgilisi sevine-sevine görüş yerine telesirdi, çünki canindan çox sevdiyi sevgilisi ile görüşeceydi. Sanki neçe illerdi görmediyi sevgilisi ile görüşeceydi. Amma ki hemin sevgilisi ile dünen görüşmüşdü. Çox darixirdi. Görüş vaxti gelib catdı. Artiq oğlan hemişeki yerden her gelen kölgeye boylanıb sevgilisi sanırdı. Artıq qız da çatmışdı görüş yerine. Geldi qucaqlaşıb hesretlerini söndürdüler. Salamlaşıb hemişeki yol ile üz aldılar. Oğlanin keyfi yox idi. Qız hiss eleyirdi ki, onun ne ise problemi var.


Soruşur: -Heyatım ne olub sene?
Cavabinda:Ne olacaq heyatim heç ne hemişeki heyecandı ne olmalıdı ki? Amma ki qız hardan bileydi ki bu gün canından çox sevdiyi insanla son görüşe gelibdi. Oğlan cüret edib ona deye bilmirdi ki artıq anası ona başqa bir qız beyenib ve gelen heftenin bu günu onun nişanidir. Qız bunlardan bixeber yoluna davam edirdi. Birden qız dayandı.
Dedi: -Heyatım sene bir söz demek isteyirem.
Oğlan: -Buyur Heyatım.
Qız: -Isteyiremki sabah seninle deniz sahiline gedek. Denizi seyr edek.
Oğlan üzgün halda: Gederik Heyatim….
Amma ki imkansiz idi. Çünki sabah o gelecek nişanlısı ile görüşe cixacaq idi, anasi bele istemişdi. Oğlan bir gül dükanının qabağında dayandı. Bir deqiqe gözde gelirem heyatım dedi ve getdi. 10 deqiqeden sonra qayıtdı. Arxasında gizletdiyi sari gülü dünyalar qeder sevdiyi qıza uzatdı. Qız sarı gülü görüb tutuldu bir anlıq. Yene hemişeki kimi zarafat elediyini fikirleşdi. Güle -güle gülü oğlandan aldı. Heç ne demedi. Çünki o,artıq onu bir zarafat kimi qebul etmişdi. Oğlan ise bir kelime danışmadan yoluna

[1] 2 3 4 >>