Ne qeribe heyatdı ele deyilmi? Bezen insanın üzünü güldüren, bezen insanın her şeye nifret etmesine sebeb yaradan, bezen atdığın addımda risklere gederken yanıldan, bezen qarşındakını tanıyırsanmış kimi düşündüyünde seni yanıldan, bezen de bütün çetinliklere baxmayaraq ayaqda durmağa sene tekan veren yene de HEYATdı. Amma heç birimiz onu tam olaraq tanıya bilmirik. İstesek de tanıya bilmerik. Heyat bir labirint kimidir ya içinde iteceksen yada başladığın nöqteye geri döneceksen.
Ne öyrendim bu heyatdan? Eslinde çox şey öyrendim. Temiz ürekli olmanın mükemmel olmaqdan daha vacib olduğunu öyrendim, Bir uşağın evlilik problemlerini hell ede bilmeyeceyini öyrendim, İnsanın özünden daha problemli biriyle evlenmemesi lazım olduğunu öyrendim, İnsanlarla yaxşı reftar etmeyin heç bir menasının olmadığını öyrendim, Kimle evleneceyin qerarının heyatda verilen en vacib qerar olduğunu öyrendim.
Heyat bizi ele yerlere sürüklüyür ki, bezen hansı yoldan gedeceyimizi, harada olacağımızın ferqine bele varmırıq. Ve heyat bize ele şeyler öyredir ki, eslinde heç öyrenmek istemediyimiz şeyleri öyredir. Yeni bele desek, mene göre heyat çox qarışıq ve qısa...Etmek istediklerimizi etmek, xeyallarımızı gerçekleşdirmek üçün çox az zamanımız var heyatda. Amma heyatda, yaşamaqdan zövq ala bilmirikse eger, xoşbext ola bilmirikse, onda yaşamağında bir menası qalmır. Her şeyi elimizde olan o qısa zamana buraxmaq mecburiyyetinde qalırıq. İnsan sevilmeden sevmeyi, yaşamadan ölmeyi bilmez. Amma bunları yaşamağı heyatdan qorxmadan, onunla savaşaraq öyrenmeliyik. Engelli bir yol kimidir heyat. Bezen yıxılarıq, bezen qaçaraq gederik o yoldan...Bezen çıxarlarımız üçün yaşayarıq, bezen başkalarınız çıxarları üçün ölmeyi bele göze alarıq...Sevirikse eger ve sevildiyimizi düşünürükse onda heyat çehrayı geler bize. Amma heyatın o çehrayılığı çox qısa ola biler. Ona göre de özümüzü çox da öyreşdirmeden , emin addımlarla, yavaş-yavaş irelilemeliyik ki o kiçik sevgi dolu üreyimiz yaralanmasın. Mene göre

[1] 2 >>