Çox yoruldum! Hem de çox sıxıldım artıq! Başımı götürüb getmek isteyirem. Kimseye xeber vermeden, bir gece vaxtı, elimde çamadan yola düşmek isteyirem. Her kesin derdi özüne böyükdü, menim ki, mene XXXL gelir. Altında ezildiyim kifayet qeder derd ağırlığı yoxmuş kimi, birde könül eyle, söz dinle, söz danış, izah etdiyin qarışındakine çatmasın, qarşında bir dağ kimi dayanan heyat bexş elemeyi gözlesin.
Beladan uzaq dayanmaq mümkün deyil. Sen ne qeder öz halında bir künce çekilsende, gelib seni tapır. İnsanlar sahib olduqlarının deyerini, yalnız itirdikleri zamanmı ferqine varırlar? Ellerinde tutduqları deyerleri görmek üçün,mütleq çıxıb getmeyimi lazımdır?
Günün bütün sıxıntılarıyla boğuşduqdan sonra, axşam eve geldiyinde, seni seven bir insanın yanında oturmaq, ona sarılıb yatmağın ne böyük bir xoşbextlik olduğunu, anlamırlarmı? İçinde sevgi olan bir elaqeye sahib olmanın qiymetsiz olduğunu qebul etmek üçün, mütleq bir itki yaşanması lazımdırmı?
Yalnızlığın ne derece boğucu, yorucu, qaranlıq bir çuxur olduğunu yaşamadan kimse bile bilmez. Her çetinlikden tek başına çıxa bilmek mecburiyyetinde qalmaq, her hadisede tek başına ayaqda dayanmaq asandırmı?
Teklik bezen insanın içine ele işliyer ki, bir gün xeyal qurarken bele tek şexsiyyet olduğunu hiss edersen. Sonunda qebul edersen. Senin heyatın budur. Bele yaşamağa alışarsan.İnsana en çox, sevdiklerinin etdikleri,sözleri acı gelir. Sevmediklerimden mene ne! Kim ne deyir, kim ne edir, heç meni maraqlandırmır.
Alıb başımı getmek isteyirem buralardan. Kimsenin meni tapa bilmeyeceyi bir yere, elimde yalnız bir çamadan çıxıb getmek isteyirem. Evveller çoxluq xeyalları qurardım. Üzüldükce, xeyallarımı da yalnızlığa yuvarladıram...
ela
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç