İnsan olan kesin tebietinde var o üç kelme söz. Menim üçün müqeddesdir. Sevdiyi insanı düşünmek o qeder sevincle doldururki insan üreyini...Elbette eşq qarşılıqlı olanda daha menalı olur. Qarşılıqsız eşq qeder insanı yaralayan başqa bir duyğu yoxdu. Sevesen amma sevilmediyini bilesen. Heç ümid yoxdu amma yene de sevirsen. Sene çox ağır sözler dese bele o sözler yaralamaz seni. Esas odurki sen sevirsen ne deyir desin...
“Eşq qarşılıqlı olanda menalı olur” dedik amma esl aşiq qarşılıq gözlemez, sevmekdir onu xoşbext eden,mükemmel eden. Tertemiz, qarşılıqsız, temennasız sevmek amma... Tebii ki her aşiq kimi cavab tapmaq ister amma onun üçün sevilmek esas şert deyil.
Sevmeyi bilen insanın dağlar kimi böyük sevgisine cavab vermeyen, o sevginin qiymetini bilmeyenler heç bir zaman xoşbext olmazlar. Xercledikleri sevgileri vaxtı çatanda çox axtaracaqlar amma sevgi çoxdan getmiş olacaq. İçlerindeki peşmanlıq itirdikleri sevgi qeder böyük olacaq. “Kaş ki” sözü artıq heç bir şey ifade etmiyecek, çünki eşq çoxdan qaçıb getmiş olacaq. Bele imkanlar çox az çıxar insanın qarşısına, çıxdığı an buraxmayacaqsan bir daha. Her sevgi çox qiymetlidir. Heç bir sevgini heçe saymamalısan. Bezen sevgimin önemsenilmediyini düşünecek kimi olarsan. Sözler boğazımda düyün kimi qalır. Ağlamaq gelir içimden....
Seni ne çox sevdim, senin üçün ne qeder göz yaşı tökdüm, geceler yuxuna girmek üçün ne qeder dua etdim. Bir baxışına, bir gülüşüne çatmaq üçün dünyanın bütün nemetlerini önüne düzerdim. Adına teklik dedim, sensizlik dedim.... Sen meni bilmedin, tanımadın, sevmedin. Bu bir ölümdü, yaşamaq deyil, teklik qaranlıq qapılaryla üstüme bağlandı, amansız acı içindeyem.
Ey sevdiyim! Men seni ne çox sevdim, dünya bildi bir sen bilmedin, tekliyin diger adı eşqe qarşılıq almamaqdır. Qaça bilmeyecek qeder yaxın, yaxınlaşa bilmeyecek qeder uzaq bir yerdesen... Anladımki sen meni heç duymuyacaqsan.
Sene giley ede bilmerem, senden inciye bilmerem. Bir tek isteyim var, son isteyim oda senin

[1] 2 >>