didikledi..çok üzüldüm..öyle yaralandım incindim ki tarifi yok..belki şimdi evlisindir seninle ilgili hiç birşeyi merak etmedim araştırmadım..bilmek istemedim..çünkü onurum her şeyin üstünde gelirdi her zaman...resmen geberdim eşşek gibi sevdim, sensizliğin acısı ömrümden ömür götürsede ben yine kanaya kanaya seni sevmeye devam ettim, edeceğim..seni unutacak kadar güçlü değilim çünkü..istemiyorumda zaten, senin bihaber olduğun bir aşk fırtınasıydı hepsi bu..bu sevdayı hiç bir cümle hiç bir kelime açıklamaya yetmedi hiç bir zaman..kelimeler kifayetsiz kalıyor daha ne denir ki..ve şimdi ağlasada yüreğim senden vazgeçtim..zor olsada bunu kendime söylemeyi başardım nihayet..8 yıldır beni seven kişinin evlenme teklifini kabul ettim sonunda..artık rotamı belirlemenin zamanı çoktan gelmişti çünkü..bu satırlarım sana sevgili..okusan bile burdaki yazıyı, sen hiç bir zaman bilmeyeceksin kendini..Yalnız ben ve Yaradan..Belki mahşer günü öğrenirsin ama bunu bilmeye ,öğrenmeye hakkın varsa tabii..çünkü sevgili sen bana acımasızda olsa sevginin hakedilir olması gerektiği gerçeğini öğrettin..haketmediğini kendinde bile bile hemde..evet haketmedin..ve çok şükür ben bu sevgiyi hakedeni buldum şimdi..ona karşı ezici bir üstünlüğün oabilir belki..belki,evet hiç kimseye sana baktığı gibi bakmayacak bu yürek ama onu mutlu etmek için yaşayacak..ona adanacak..çünkü öyle bir zamanda girdiki tekrar hayatıma onu reddetmek imkansızdı kanayan yaralarıma merhem can suyum oldu o müşfik ve kucaklayan sevgisiyle.. üzerime titriyor, bana sevilmenin hazzını yaşatıyor..şimdi, söyle sencede bütün bu yaşanılanlar ve bu devasa aşk nihayet adil olmayı gerektirmedi mi????

<< 1 [2]