olması, sevinclerin kedere qarışması, bir sevdanın tek başına hökmdarı olduğunu bilmek ne gözeldir. O olmayanda yetim uşaqlar kimi üşümek, "kaş ki etmeseydim" deye bilmek, güneşi göre bilmemek, yaşadığını hiss ede bilmemek, ac qalmaq, tek qalmaq, başqa gözlere kor olmaq ne gözeldir. Onun qoxusundan başqa qoxu hiss etmemek, ondan başqasını görmemek ve her yeni gün bir şeylerin olmasını gözlemek ne gözeldir. Qiymetini anlamaq sevdiyinin, artıq köhne günlere dönmeyeceyini bilerek yene de bes etmemek bu heyatdan ne gözeldir. Gözlerini xeyal etmek, denizin dalğaları kimi saçlarını oxşamaq, ellerinden tutmaq.Telefonunun çalmasını gözlemek, yaşadığın şeheri terk etmek, başqa yere yerleşmek, amma eşqden qaça bilmeyeceyini bilmek, hara gedersense get üreyini, ağılını, üreyindekini de yanında apardığını bilmek ne gözeldir. Heç bir sevdada eyni dadı tapa bilmemek; dünenin, bu günün, sabahın ve bir terefinin hemişe yarım qalacağını bilmek, hemişe qürbetde qalmaq, ne gözeldir ağrını dadmaq.
Heyat uzun ve bitmek bilmeyen bir filmdir...Rejissor ise merhemetsiz, insanı en can alan nöqtelerinden vurandır. Bax, o rejissorun sen olduğunu bilmek bele ne gözeldir. “Men gedirem.” dediyin kimi “Men geldim.” deye bilmek ne gözeldir.
Onu yuxularda görmek, biteceyini bilsen de bu gözel yuxunun, seher qalxdığında gerçek olması üçün dualar etmek, ilk onu düşünmek ne gözeldir.
Men yalnız seni “mendeki senle” sene izah etmek istedim. Bu yazını bir gün oxusan bil ki içimde o qeder söz var seni sevmeye hesr etdiyim…
Daha ne deyile biler ki sevgi ve eşq adına ... Deyilmiş ne qeder sözler var ki hele de deyilmekdedi, amma sonu tapılmamaqda, çünki dünya sevgi üzerinde dayanmaqdadı...

<< 1 [2]