Qırılmış bir ayna kimiyem bu günlerde, paramparçayam. Ruhum ,beynim, üreyim, duyğularım, düşüncelerim
dağılmış her terefe, yığışdıra bilmirem. Özümle vuruşuram , özüme dar gelirem. Düyün
düyündü boğazım, davamlı bir iç çetinliyi çekirem. Ağlasam bir az rahatlayacağam amma o da mümkün olmur. Yuxusuz gecelerin esiriyem. ..Getmek isteyirem uzaqlara, qaçmaq isteyirem özümden, her şeyden. Bu şeher boğur meni, getdiyim her yer, gördüyüm her şey canımı yandırır. Çox sevmenin cezasımıdır bu, bilmeyirem ki. ..Yaxşı bes insan az seve bilermi? İnsan birine ' çox sevme meni deye bilermi? O zaman hardadır eşq, hardadır sevda? Özümden, şexsiyyetimdenmi imtina etmem lazımdır daha az ağrı çekmek üçün. Men, eşqi ağrılarıyla qebul etdim hemişe. hüzn verse de en xoşbext anlar eşqle yaşanar ancaq' dedim. İndi öz özüme saxtakarmı olum yeni? Yene de belesini gözlemirdim doğrusu.
Bu qeder ağrı vereceyini, bu qeder paramparça ola bileceyimi ümid etmirdim. Daha evvel yaşanan ağrılar insana tecrübe qazandırırmış, berkidirmiş üreyini. Sevgide tecrübe qazanılmırmış. İndi canım çox amma çox yanır. ..Bir yatsam, bir daha
oyanmasam meselen. ..Yox, ölüm deyil istediyim, oyanmamaq. Dinc bir yuxuya gedib hemişe o nöqtede
qalmaq. Çünki oyandığımda yene eyni bedbextliyin meni boğacağını, ağrıların nefes almamı qeyri-mümkün
edeceyini bilirem. Size qeribe gele biler amma men bedbext olduğum anlarda ölümü heç
istemedim. Eksine İnsanın en xoşbext olduğu anlar vardır , meselen sevgilisiyle ilıq bir bahar
gününde, el ele gederken … Bezen insan deyir ' Bu an ölsem gözlerim açıq getmez 'deye.O anın
pozulmasını istemezsen çünki. Sonsuza qeder o anın içinde qalmaq isteyersen. Ölmezsense o an axıb
gedecek, ölsen son yaşadığım şey o an olacaq. Bele bir şey menimkisi kimidir … Bu qeder meşğul ol,
verirem eşqi izah ede bilmek üçün, eşqi unutdurmaq üçün.
Bir tek özüme faydam yox yeqin
menim. Tesadüf etmir mene eşq, meni xoşbext etmir çox teessüf ki … Bir sebebi varsa bu yaşadıqlarımın, bir mena kesb

[1] 2 >>