LİSEYLİM

Bir qızla bir kişi çıxırlar. Bir müddet sonra kişi bu yoldaşlığı bitirir. Lakin qız kişis(n)i unuda bilmir. Kişide ona mektub yazmağa başlayır.
KİŞİNİN 1, MEKTUBU:
Ağılıma sen geldin birden-bire niye buraxdım deye soruşdum öz özüme, düşündüm bibi/hele lenet edirmi deye, sonra artıq gede bilmeyecek dediyim günü xatırla kabuslarımda. Men her vaxt ki kimiyem liseyli. Senden sonra bir çox qızla çıxışım. Hamısı gözel idi elbet. Bilersen zövqlüyemdir. Sanki senin ilk aşan bendim ve ne qeder tecrubesizdin o zaman. Mektubu alın terefinden ümidlenmisen ümid edirem.
KİŞİNİN 2, MEKTUBU:
Merhaba liseylim. Dünen axşam yoldaşlarla danışdıq. Seni yıxmış bir evvelki mektubum. Sanaram sehv anladın meni. Meqsedim kederlenmeyini temin etmek deyildi. Saedece senden xeyr gelmez demek istemişdim. Yoxsa seni nece qıraram liseylim. Meni çox sevirmisen, derdimden siqarete başlamısan. Mene deyil özüne acı/ağrılı gözelim. Öl desem öleceyin doğrumu? Sene aşiq olmaqdan qorxuram LİSEYLİM....
KİŞİNİN 3, MEKTUBU:
Merhaba sevgilim. Sadiq sevgin içimde küllendi, sonra qığılcımlara çevrildi, sonunda qorxduğum reallaşdı. SENİ SEVİREM liseylim. Buna haqqım yox bilirem. Senden, menim sene etdiklerimi, senin mene etmeyini istemirem. Meni bu alemde tapa bilmeyince yorğun düşdün, sehvliyem. Bilirem senden efv dileyirem. Bunu unutma SENE AŞİQİM LİSEYLİM.....
QIZIN İLK VE SON MEKTUBU:
Eger bir gün liseyli bir qız görsen, onunda gözleri yerde ise, eger yanında qovaq yelleri esen biri varsa, onlarda küncde ağlayırsa dayan! Bax bir xatırla gözyaşları ve ağrıdan bitirdiyin sevgilini xatırla ve indi deyirem ki (ELVİDA İLK EŞQİM ELVİDA BİRTANEM)..........