dinmeyen yaram

merhaba daha 14 yaşındaydım biriyle tanıştım telefonda ve sonra görüşmek için randevu aldık belirlediğimiz yere geldi uzunca bir konuştuk sonra ara ara telefonla görüştük ve bir gün buna ayrılmak istediğimi söyledim oda bana seni seviyorum benimle sözlenirmisin dedi bende ailede huzursuzluk vardı kaçmak amacıyla evet dedim ve aradan 5 yıl geçti böyle iyi bir şekilde gidiyordu bir gün bir düğün oldu o düğünde biriyle tanıştım bana teklif etti o an benimde ilgim ona kaymış ve ben antalyadaydım onunla devamlı görüşüyorduk ama ona nışanlı olduğumu söylemiyordum o dönemde biz kendi aramızda yüzük takmış sadece annem biliyordu ve onla beraberkan nışanlımda askerdi sonra ona olan herşeyi anlattım ama nışanlıma bir türlü söyleyemedim onunla buraya gelince çok sık görüşmelere başladım ona tamamen bağlanmışım meğer nışanlımı hiç sevmemişim o bana hep gülüm derdi o benim herşeyimdi zaman geçiyordu ondan ayrılmak için bahane bulamıyordum çünkü annem biliyor yeterli bir sebep istiyordu üstelik nişanlım çok iyidi bahane bulamıyordum değerimi çok bilirdi bir taraftada sevgi acısı dinmeyenneyse onun aileside benim ailemde istemedi üstelik akraba idik sonra bu bir gün telefonlarını uzun süra kapattı ve antalyaya çalışmaya gitti bense başkalarından duydum bu sırada babam benim nışanlımla olan birlikteliğimi öğrendi ve hemen o burda yokken bana nışan yaptılar bana sevgisi dinmiyor hergün biraz daha artıyordu aramasını bekliyordum aramıyor telefonunu açmıyordu oda buraya gelince öğrendi nişanlı olduğumu onu sevdiğimi sandı herşeyi anlattım ama o artık olmaz bitti dedi ben hala inanmıyordum ya hiçmi sevmedin nolur gitme ya bu aşk bu kadar basit değil gülün yok olur diyordum sonra ilişkimiz yine başladı ve ben bu defa resmen nışanlıydım ama vaz geçemiyordum sonra bunun askerlik kağıdı geldi ve askere giderken acemi birliğine gelip senide giderken götürecem söz verdi ve gitti usta birliğine geçti buraya gelince beni aramadı bile ben aradım görüşelim dedim oda her

[1] 2 >>