aşkta yarına doğru...

kendimi bildim bileli lisede yaşanılan aşkların sonu olmadığını düşünürdüm ama böyle değilmiş..hikayemi dinleyin belki kendinizden bir şeyler bulursunuz..ve nihayet onunla lisede tanıştık..başta çok iyi iki dosttuk..ben onu asla başka türlü düşünemedim..en azından o zamana kadar..doğrusunu söylemek gerekirse onu içten içe çok beğenirdim kelimenin tam anlamıyla o benim idolümdü..birgün ona benzeyen onun gibi biriyle beraber olabilme ihtimalini hayal eder dururdum..o olmayacaktı bana asla bakmazdı çünkü bana yakışmazdı..çok yakışıklı efendi biri..onu asla kendim için düşünmedim dediğim gibi..oysa benim arkamdaki sırada oturmak için nerdeyse kavga ederdi..bunu o zamanlar anlamadım tabii çünkü çok gizemliydi.
o sıralar aklımda biri vardı bu durumu ona açıklayacak kadar yakındık bir ara..bende onun özel hayatında kim olduğunu çok merak ediyordum.tam bu sırada benimle çıkmak istediğini söylediler..inanamadım ve tabi aynı zamanda istemedimde..
onda beni korkutan birşeyler vardı..bütün bir yıl boyunca onuna hakkında tek bildiğim tanıdığım bütün kızların ona bakarken ağızlarının suyunun akmasıydı..nasıl olur beni sever onca kız arasından..ben o yıllarımda asosyal paspal silik kendimi lise ortamından alabildiğe soyutlamışım..asla onların arasına giremedim..açık olmak gerekirse girmekte istemedim..herkesin bir sevgilisi vardı benim olamazdı..okul bunun için çok uygunsuz bir yerdi ve ben bunu yapamazdım..nihayet arkadaşların ısrarı ile bu konuşmayı kabul ettim..bahçede ilk konuşmamızda bunun ne demek olduğunu nasıl olduğunu sordum ona..bana birden bire olduğunu beni sevdiğini söyledi..kendimi bir süre zorladım..beni gerçekten çok seviyordu..bunun bilincine vardığımda bile kahrolası o aptal düşüncelerden kurtulmam mümkün olmadı.bana iki hafta sonra altın bir yüzük getirdi..istemeyerekte olsa aldım fakat zaten okulun son haftası idi ve çok düşündüm yapamıyordum benim için çok büyük bir sorumluluk ağır bir yük gibiydi..sonunda kararımı verdim ve karne

[1] 2 3 4 >>