ölmek dahada zor gelmeye başlamıştı çünkü o yaşamalıydı en azından yaşamak için bir sevdası bir umudu vardı ve yapamadım.Beni aradı ve bizim evin önünde olduğunu söyledi yanına giitim na sarılmak tenindeki sıcaklığı tenimde hissetmemek için kendimi zor tutmuştum ama ağlamamak için kendimi tutamadım ve bana barıştığımızı söylemiti.Şimdi kendimi tutmama gerek yoktu ona doyasıya sarıldım tıpkı eski günlerdeki gibi ama eskisinden tek bir farkı vardı artık bana karşı bihayli soğuktu eskiden beni aramadan duramazdı ama şimdi aramak bile istemiyordu eskiden birkere aşkım demesen küserdi ama şimdi onu bile söylemek zor geliyordu anlamıştım benimle acıdığı için konuştuğunu buna yüreğim daha fazla dayanamazdı ve ayrıldım.Ayrıldım ama yüreğim sevda ve hasret dolu bir gemi gibiydi gözlerimde sevdanın yokluğu buna daha fazla dayanamadılar ve her biri bir damla göz yaşı olup yüreğimden ve gözlerimden süzüldü dayanamıyordum yokluğuna bu aşk böyle bitemezdi ama bitmişti yapacak hiç birşeyim kalmamiştı artık.Duyduğuma göre asyaylada barışmıştı.Allahım bu nasıl bir sevda böyle insana çekilmez acılar veriyor.ama bu acıları o anlamıyor ya da o anlamak istemiyor onun yüzünden gecelerim gündüzlerie karışmıştı onu düşünmeden bir günüm bile geçmiyor şimdi o asya ile barışmış olabilir ama birgün banada dönecek ve şimdi sana söz veriyorum bana dönsende dönmesende seniömrümün sonuna kadar bekliycem seni seven bu yürek senden başka kimseyi sevmiycek senin ellerini tutan bu eller kimsenin elini tutmıycak seni gören bu gözler senden başka kimseyi görmiycek.SENİ SEVİYORUM SONSUZ AŞKIM

<< 1 [2]