düşünemiyorum. Sensiz birkaç dakika geçiremezken sensizliğin acısına nasıl dayanırım gibi laflar işte kaygılı gözlerle…
Uzun bir zamandan sonra evlendik. Derken bir oğlumuz oldu. Adını Umut koyduk. Birlikteliğimizi dilediğim gibi sonlandıramamıştık. Ne yazık ki kaybettim onu… Bir an hayatımı onun yokluğuyla yitirmeye karar verdim ama yapamadım… Umud’un bana ihtiyacı vardı. Kendimi toparladım. Bir ara oturup uzun uzun bütün hayatımı bir film şeridi gibi gözden geçirdim. Çıkmazlarla dolu olan hayatımı güzelleştiren o güzelliğe yani sana tapıyorum… Kısacası özgürlüğün esaretinde yaşıyorum diyebilirim. Ama şunu unutma ki;
Sensiz bir lahzayı geçiremeyen ben, sen yokken, öz beynini dişleyen bir serçenin hayata bakışı gibi olur kaderim. GÜZ BAKIŞLIM

<< 1 [2]