oturuyor içimden hep yemek vermek gelirdi ama yapamazdım,en ufak tepki vermiyordu,ne güler ne laf atardı,sadece bakardı…..
Kaç ay geçti bilemiycem ama uzun bi süre hep böyle devam ettik artık bi zeytinci vardı her yerde.Bir akşam nasıl olduysa konuştu evet laf attı zeytinci bana._biraz konuşabilirmiyiz _içimden sevindim dilsiz olmadığına.Başladı benden özür dilemeye,yüzü de kızarmıştı karanlıkta belli olacak kadar.
Telefon numaralarımızı aldık,ertesi gün konuşmak üzere ayrıldık,bir anda o zeytin tezgahındaki karizması yok olmuştu içimde.Adı Osman dı.Ertesi gün telefonla görüştük,benim o aşkım bitmişti,hayran olduğum zeytinci bu değildi.Bir kaç akşam okul çıkışlarımda görüştük,ben hiçbir şey hissetmediğime karar verdim ve söyledim bunu o na.saygı duydu başta,ama sonra aramaya devam etti.Bir akşam okul çıkışı anlaştık sonkez buluşacaktık,Yeşil Caminin önünde,ben hazırlamıştım konuşmamı,ve konuştuk,çok kırıcı konuştuğumu hatırlıyorum sadece şu an.Ertesi gün ilk ve son kez cinemaya gitmek istedi,kırmamak için kabul ettim teklifini ve gittik.Film çok güzeldi ama onun yanında olmaktan mutlu değildim,böyle düşünüyordum.artık beni aramamasını söyledim,sağolsun o da saygı duydu ve aramadı bir daha.Aradan bir hafta kadar geçti geçmedi,bir sabah uyandığımda Osman ı özlediğimi hissetim.Mesaj çektim,özledim diye ve başladık görüşmeye.Artık sevgili olmuştuk,o artık zeytinci değil benim Osmanım dı.çok mutlu hissediyordum kendimi,herşey çok yolundaydı,gün geçtikçe aşkım artıyordu.Gözlerine baktığımda dünyadan kopuyordum,sadece o ve ben vardık bu alemde.O nu günlerce gecelerce izlesem sıkılmazdım,gülüşü,bakışı,konuşması,bağırması,şımarması her şeyi ayrı güzeldi.
İlk elimi tutuşunu hatırlıyorum,harika bir duyguydu……elleri titremişti,parmak uçlarımı tutmuştu ilk kez sonra alışmıştık,harika bi duyguydu el ele gezmek.herşey mükemmeldi,hep böyle devam etmeliydi,hiç ayrı kalacağımız aklımıza gelmezdi.Biri siz ayrılacaksınız dese inanmazdık…sevgililerin unutamadığı anları vardı ya

<< 1 [2] 3 >>