bizim her anımız unutulmazdı.Hala gözümün önüne geldiğinde ağladığım bi İstanbul gezisi dönüşümüz vardır feribotta;hava soğuk ayaz,rüzgar yüzümüzü acıtıyor,yinede dışarıda durmayı tercih etmiştik,başladık ezgiler söylemeye sonrası ezan okumuştu birde aşır,kulaklarımdadır sesi……Her anımız harikaydı.Ama bir gün şeytana uyduk ve yaktık birbirimizi,dönüşü çok zor yollara girdik,aşkımız biter sandık,ALLAH IM BU AŞKI SEN VERDİN SEN AL diye dua ettim hep ama almadı.Arttıkça arttı bu aşk.böyle bi aşk herkese nasip olmaz ikimizde farkındayız bunun ve hep şükrederiz,ama bukadr güzel aşkın sonu bumu olmalıydı,yoksa aşk kavuşamamakmıydı?Bildiğimiz inandığımız tek şey vardı elimizde,kimsenin yıkamadığı aşkımız…biz mutluyduk ayrı olmak her şeyden beter,bazen çok isyan ettiğimiz olmuştur ama hep şükürdeydik Allah bize böyle bi aşk nasip etmişti.
Bana deseler,sonunu bile bile tekrar yaşarmıydın diye,hiç düşünmeden evet derdim,pişman olacağım hiç bir şey yaşamadım,bu duygu her şeye değer bir şey.
ALLAH SONUMUZU HAYIR ETSİN

<< 1 2 [3]