onca yas küçük olmana ragmen aslinda çocuk olan bendim... Hatta çocuk kalmisligimla gizliden gizliye övünürdüm. Olaylari ve yasananlari görmek istedigim gibi görür ve önümdeki akisa öylece kaptirirdim kendimi... Filmlerdeki, romanlardaki gibi yasamak isterdim. Orada yazilip gösterilenlerin aslinda birer kurgudan, birer yanilsamadan ibaret olduguna inanmak istemez, gerçegin siradanligindan ve o sikici tekdüzeliginden kaçmak için roman kahramanlarina, film yildizlarina öykünerek yasamayi bir maharet sanardim... Hayata, gerçege degil kafamda yaratigim senaryolara inanir, hayati ve gerçegi yarattigim bu senaryolarin içinde arardim... Karsilastigim insanlari, yasadigim olaylari hiç uymayacak olsalar bile israrla yazdigim bu senaryolara uydurmaya çalisirdim... Kendimi buna zorlar, ama her seye karsin gerçekler agir bassa bile, aslinda hiç de öyle olmuyormus gibi yapar, içine almaya çalistigim o kimse bu senaryoda oynamak istemese bile bu oyunu tek basima sürdürmeye çalisirdim...

Senden kaçmak istemem belki de en çok bu yüzdendi... Yazdigim bu senaryolarin hayata uymadigini, gerçeklerle çelistigini söyledigin için ve bu oyunlarin içine girmedigin için sikilip uzaklasmak istiyordum senden... Sinirlarimin nerede baslayip nerede bittigini anlamiyor, arzuladigim askla gerçek aski hep birbirine karistiriyor, hep bu yüzden hayatin bana sunduklariyla, elimdekilerle, binbir emekle yarattiklarimin bana kattiklariyla yetinmiyordum... Daha büyük coskular, siradisi asklar, binbir sürprizle dolu iliskiler yasamak için her seyi bir anda elimin tersiyle itiyor, geride biraktiklarima neler yasattigimi ve bu gidislerin bedelinin ne olacagini neredeyse hiç düsünmeden kafamda yarattigim yanilsamalara ve bos hayallere kaptiriyordum kendimi.

Mesela zenginlik meraklisi birinden paraya pula önem vermeyen ve adalet duygusu çok gelismis birini, ya da soysuz birinden sonuna kadar mert ve kisilikli birini çikartmayi düsünüyordum... Birini seviyorsan, ona baglanmissan, o nasil bir dünyanin

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 15 >>