güç senin yaptigindi, sevilmemeyi göze alarak sevmende yatiyordu bu gücün... Onca terk edilmene ragmen yine ayakta kalip hayata simsiki sarilmanin sirri bu yaninda sakliydi...
Sen oldugun gibi, bütün çiplakliginla duruyordun iste... Belki de bu yüzden sikilmistim senden... Beni çok iyi taniyan, nerede ve ne zaman ne yapacagimi bilen bir anne gibiydin. Kosulsuz sefkatinle nereye gidersem gideyim, döndügümde bulabilecegim bir anne...

Sana ne kadar aci çektirirsem çektireyim o anne yaninla garip bir merhamet duyuyordun aslinda bana... Kendimi kafamda yarattigim senaryolara, o gerçege ve hayata asla uymayacak oyunlara kaptirdigimda beni birakip gitmemen belki de bu yüzdendi...

Çünkü karsima çikanlar oyunlarini benim kadar büyük bir içtenlik ve saflikla oynamiyorlardi... Bense karsima çikan kimsenin inanmadigi kadar inaniyordum oyunlarima, yarattigim o senaryolara... Onlari gerçek gibi, hayat gibi yasiyordum... Kapilip gidiyordum... Dürüsttüm oynadiklarimda...

Bu yüzden ugruna seni terk ettigim kadin beni ansizin birakip bir baskasina gittiginde ona duydugum aska öylesine inandirmistim ki kendimi, günlerce ayni yatakta yattigimiz halde sana dokunamamis, seninle sevisememistim... Bana, neden benimle sevismiyorsun, diye sordugunda ise, onu hala unutamadim, o kalbimdeyken seninle sevisirsem sana haksizlik etmis olurum, demistim... O an sadece derin bir hüzün ve sevgiyle bakmis, hatta yasadiklarima içten içe gizli bir saygi duyup, ama o su an seni hiç düsünmüyor ve bir baskasiyla belki de büyük bir zevkle sevisiyor, bile dememistin... Çünkü bunu söylediginde derin bir aci yasayacagimi herkesten çok iyi biliyordun...

“Içimden seni atamadigim sürece bu hep böyle olacak... Ama bir daha geri döndügünde beni burada, yani basinda bulamayacaksin...” Bu sözler kalbimde derin bir aciyla yankilandiginda sen beni yanaklarimdan öpmüs, çoktan isine dogru yola koyulmustun... Bense günlerdir hiçbir sey yapmadan duruyor, sadece pencerenin kenarinda elimde kim bilir

<< 1 ... 12 13 [14] 15 >>