daha hiç aramamis... Kadin aylarca hastanede kalmis. Bütün vücudu kiriklar içindeymis, hatta uzun süre yürüyememis. Bu sirada hep asik oldugu adami sayikliyormus, ama ondan hiç haber alamiyor, telefonla aradiginda ise telefonlarina çikmiyormus... Ve bir gün adamin baska biriyle evlendigini duyunca tarifsiz yikilmis... Kadini hastanede acilar içinde kivranirken onu yalniz birakmayan bir baska adam varmis. Bu adam yillardir derin bir tutkuyla seviyormus bu kadini. Onun bir kazada yaralandigini ögrenince bütün isini gücünü birakip hastaneye, onun yanina kosmus... Ve bir daha hiç ayrilmamis yanindan... Kadin biraz olsun iyilesince – çünkü kazada ömür boyu çekecegi bir kas hastaligina yakalanmis – yanindan hiç ayrilmayan o adam her seye ragmen kadina evlenmeyi teklif etmis... Kadin adama duydugu o derin minnetten dolayi teklifi kabul etmis. Adam belki de hayatinda hiç mutlu olmadigi kadar mutluymus. Ama kadin, yasadiklari kazadan sonra onu hastaneye o halde birakip kaçan, ardindan karsisina çikan bir baskasiyla ansizin evlenip kendisini bir daha hiç aramayan ve telefonlarina çikmayan o adama asikmis hala... Hatta bir keresinde çok güvendigi bir arkadasina, aradan yillar geçmis olmasina ragmen bana simdi gel dese, kosar giderim ona, demis... Iste insan birine asik oldugunda gözü baska hiçbir seyi görmüyor... Yasadigin onca seye ragmen, beni birakip gittigin o kadin, seni onca kirip incitmis oldugu ve karsisina çikan ilk firsatta, kendisine senden daha iyi bir gelecek ve konforlu bir hayat sunacak olan bir adamla seni aldattigi halde, çok zayif bir aninda, sana gel dese, belki de bu yasadiklarini bir anda unutup ona kosarak gidecegini biliyorum ben... Ama bunu içten içe bilmeme ragmen su anda yanindayim senin. Seni bir kez degil, defalarca kaybettim ben, daha da kaybedebilirim... Bak, bir gün ona yine geri dönecegini düsünmeme ragmen seni seviyorum... Seni içimden atamadigim sürece bu hep böyle olacak... Ama sunu unutma, belki bir daha gidip geri döndügünde beni burada,

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 15 >>