çyrpynsa bile kurtulamyyor, çevresinde ki her ?eyin bir çaresizlik çemberiyle saryldy?yny hissediyordu. Her gece uyurken, rüyasynda e?i ile bulu?aca?yny dü?ünüyor ve bu dü?ünce onun karanlyklarynda, sycak ve parlak bir y?yk olu?turuyordu. Bu ümitle uykuya dalyyor, fakat bir türlü e?ini rüyasynda göremiyordu.

Rüyasynda onu görebilmek için bir çok yol denemi? fakat hiç birinde ba?aryly olamamy?ty. Bu onu gitgide daha da ruhunun derinliklerine götürüyor, saatlerce bo? bo? dü?ünmekten ba?ka bir ?ey yapmyyordu. Ailesi bu duruma çok fazla üzülüyor, biricik kyzlarynyn tekrar eski haline gelmesi için ellerinden geleni yapyyorlardy. Lakin hiç biri genç kadynyn yüzünü güldürmüyordu, o sanki intihar etmeyi gururuna yediremedi?inden dolayy sadece ya?amyny sürdüren biri haline gelmi?ti. Bu durumdan nasyl ve ne zaman çykaca?yny hiç kimse bilmiyor fakat bunun böyle sürüp gidemeyece?ini tahmin ediyorlardy. Buraya geldiklerinden beri ilaçlaryny da kullanmyyordu. Ailesi, onu ilaç kullandy?y zamanlardan daha iyi görüyordu. Çünkü kyzlary ilaç kullanyrken devamly uyuyor, söylenen hiç bir?eyi anlamyyor ve daima hasta gibi oluyordu. Oysa ?imdi, sabah erken kalkyyor, bahçeyle u?ra?yyor, deniz kenarynda oturuyor ve aly?agelmi? mektuplaryny yazyyordu. Onlar için bu bile, oldukça iyi bir geli?meydi.

Gülay iskeleden kalkty ve eve do?ru yürümeye ba?lady. Sahilde ki ta?lardan dolayy düzgün yürüyemiyor ve yalpalyyordu. Çocuklu?undan beri buraya gelip gittiklerinden, denize dair olan tüm hikâyeleri bilirdi. Yaryn ay hilal ?eklini alacakty ve genç kadyn bir dilek dileyecekti. Eve ula?ty?ynda ak?am yeme?i hazyrlanmy?ty. Sessiz bir ?ekilde yeme?ini yedi ve odasyna çekildi. Yaryn için içi umutla dolmu?tu. Kim bilir belki gerçekten deniz ona geri döner ve iste?ini yerine getirirdi. Bu dü?üncelerin verdi?i garip bir huzurla uykuya daldy.

Sabah uyandy?ynda henüz güne? yeni do?uyordu. Uzun zamandyr yapty?y gev?ek hareketlerin tersine, büyük bir çeviklikle yata?yndan syçrady. Üzerini

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>