bana, aralarında anlaşmıs gibi... diyar diyar dolanıyorum rüyalarımda. biliyorum, sen orada bir yerlerde saklandın... geceyi iple çekiyorum ve her uykuya yatışımda içimde bir umut, belki bu sefer seni rüyalarımda bulurum diye... biliyor musun, rüyalarım çıkarttı seni bir gün karşıma... gizliden avcumun içine yazdılar rüya cinleri seni bir gece. uyandığımda; sıcak bir bahar sabahında; avcumun içine kazınmıştı senin sevdan... ve o gün, sen bu çizgileri okumak için çıkıp gelmiştin beklediğin yerden.
inanmamıştım bu kader çizgilerine önceleri... şimdiyse kaderi hafife almamın cezasını çekiyorum sanki. ancak rüya cinleri ve kader; çizgileri yarım bırakıp gitmişler...
baharın büyüsüne kapıldılar belki bir an, belki de boyaları bitti çizgileri bitiremeden...
belki de bendim erken uyanan bu sihirli uykudan, sabah seherine aldanıp. yarım kaldı çizgiler, yarım kaldı yaşananlar... yarım kaldı bu sevda.
tırnaklarımla çizgileri tamamlamaya çalışıyorum şimdi...
kanla, göz yaşımla yazmaya çalışıyorum bu sevdanın devamını...
devamını avuçlarıma değil, ruhuma kazımaya çalışıyorum, bir daha hiç silinmemecesine.
ruhum huzursuz, çünkü sen yoksun artık. gözlerim ufuklarda dolaşıyor,
yol cinleri ise kulaklarımda fısıldaşıyorlar... doğu ve batının cinleri,
kuzey ve güneyin cinleri... gitmem gerek bu diyarlardan; yaşamak için,
hayatta kalabilmek için gitmem gerek... açık yeşil renkli kelebeklerin
lacivert gökyüzünde uçtuğu, kanatlarından ise sessizliğin döküldüğü bir yer olmalı, azra bir yer... sessizce bekleyeceğim seni orada... yıldızlar dökülecek lacivert gökyüzünden, sen ufukta göründüğünde ve tüm efsunlar çözülecek bana tekrar dokunduğunda... ben seni hep orada bekleyeceğim... yıldızlar ebediyen sönene kadar...
---alıntıdır---
__________________

<< 1 [2]