Polkovnikin xanımı -Somerset Moem
yalnız ikisi idi. Böyük bir masanın arxasında eyleşmişdiler. otağın divarlarına Corcun nene-babasının şekilleri vurulmuşdu. Eşikağası seher poçtunu getirdi; polkovnik üçün bi neçe kağız, işle elaqedar mektublar, “Tayms” qezeti ve polkovnikin arvadı İv üçün kiçik bir bağlama var idi. O, mektublara nezer yetirdi ve sonra “Tayms”I açaraq oxumağa başladı. Onlar yemeklerini bitirib, masadan qalxdılar. Kişi gördü ki, arvadı hele de bağlamanı açmayıb. — Nedir o ele? — soruşdu. — Heç, kitablardır. — Olar açıb baxım? — Nece isteyirsen. Polkovnikin ipleri kesmekden zehlesi gedirdi ve ona göre de bir az ter tökenden nehayet düyüynü aça bildi. — Bunlar ki, hamısı eyni şeylerdir, — o, bağlamanı açandan sonra dillendi, — Baho… axı bir kitabdan altısı senin neyine lazımdır? Kitablardan birini açdı. “Şeirler”. Sonra da titul sehifesine baxdı. “Piramidalar dağılanda”. Daha sonra ardını oxudu. “İ.K.Hamilton. İv Ketrin Hamilton”. Bu, arvadının qızlıq soyadı idi. Polkovnik gülümseyerek teeccüble ona baxdı. — İv, sen meger kitab yazmısan?! Ay seni, şeytan! — Ne bilim, fikirleşdim ki, sene ele de maraqlı gelmez. isteyirsen birini sene verim? — Her halda özün bilirsen ki, men poeziya ile maraqlanan deyilem, amma yene de bir nüsxe isterdim. Aparıb kabinetde oxuyacam. Bu seher iş başımdan aşır. Polkovnik “Tayms” qezetini, mektubları ve kitabı yığışdıraraq otaqdan çıxdı. Onun kabineti içerisinde böyük yazı masası, deri kresloları ve divarlarında özünün ovçuluq suvenirleri adlandırdığı eşyalar olan geniş ve rahat bir otaq idir. Reflerde melumat kitabları, kend teserrüfatı, bağçılıq, balıqçılıq, ovçuluq ile elaqedar kitablar, hemçinin xaç ve polkovnikin gösterdiyi ela xidmetler müqabilinde ordenler qazandığı öten müharibe haqqında kitablar var idi. Evlenmemişden qabaq o, Uels qvardiyasında xidmet etmişdi. Müharibenin sonunda istefaya getdi ve ulu babalarının – İİİ Corcun selteneti dövründe tikdikleri, Şeffilden texminen 20 mil aralı olan böyük bir evde kend
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç