keçmir…
Onu çağırıb, bir az oxşamaq, sığallamaq istedim. Amma yaxın buraxmır. Bir az da zehlesini töksem - dişleye de biler…
He, ele meni de dişleyer!.. Dişlerini qıcayıb mırıldanır. İnan ki, o emelli-başlı deyişib, ondan lap qorxuram…
Martanı?.. Bes sene demirem ki, it heç kimi yaxına qoymur?!
Marta da onu gezmeye güc-bela çıxara bildi, çünki ona qapını açmağa da imkan vermirdi…
He, bu pis olmazdı. Sen inanırsan ki, men artıq ondan qorxuram? Diline heç ne vurmur.
Yerinden de terpenmir. Gözlerini mene zilleyende canımdan soyuq gizilti keçir… Men bunu hardan bilim, axı?
Belke de ite ele gelir ki, menden sene bir yamanlıq toxunub… Yazıq heyvan…
Onun durumunu çox yaxşı anladığımdan ona zerrece acığım tutmur. İt sene yamanca isnişib.
Sen ise geri dönmek bilmirsen ki, bilmirsen… İt ele zenn edir ki, bunun tek baisi de menem…
Bacarsan Jozefi yolla… Mence, it ona qoşulub geder… Ah, men… Bunun ki, zamanı gelmeyib…
O mene heç vaxt bağlı olmayıb… Ne sübutum ola biler ki? Bu sene bele gelirmiş, eslinde, inan mene, it meni artıq bir qarışlığına da buraxmır…
Eger sen onu bizden almasan, gerek onu bir başqasına verim. Çünki onun bunca esebilik keçirmesini ve ya xestelenmesini heç istemerem…
Seninle qalsa, o heç kimi dişlemez. Çünki senin seçib-sevdiklerine o da könülden bağlanır…
Demek istedim ki, seninle yanaşı yaşayanlara o da reğbet besleyir… Bu barede haqlısan, ezizim,
amma unutma ki, o itdir, her ne qeder ağıllı olsa da, anlaya bilmez ki… Men şexsen ondan heç çekinmirdim.
Senin gedişinden sonra onun neler çekdiyini bir Allah bilir!..
Demek isteyirem ki, it son derece deyişdiyim üçün it artıq meni tanımır ve menden qorxur…
Ne bilmek olar axı?.. Eksine… Oğlunun ölüm xeberini Janna xalaya çatdırdığım axşamı yadına sal.
Xatirinde deyil o adeten rengi avazımış ve cılız qadın hemin axşam nece de neheng ve qıp-qırmızı olmuşdu?..
He, it de sanki dam boyda olmuşdu, adama ele gelirdi ki, başı tavana deyir, otaqda onun elinden debermek
<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 17 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç