Zenn eleme ki, men bu xeberden sarsıldım… Çünki bu, bir gerçekdir… Hansı üzle? Derin hüznle…
Elbette, men ondan ayrılmağa çalışdım. Dedim ki, evde qonaqlarım var… Gel, bunu bu qeder qelizleşdirme.
Her şey çox besitdtr. İnsanlar özlerine olan diqqetsizliye qarşı amansızdırlar.
Men ise get-gede bütün dostlarımla üzülüşürem… Men birlikdeliyimizin her deqiqesini deyerlendirmeye çalışıram…
Şayielere qarşı tam biganeyem. Qoy istediklerini danışsınlar… İnsafı elden qoymaq olmaz.
Başqaları bizim münasibetleri anlamağa qadir deyiller… Kenar adamlar…
Onlardan ötrü ancaq sevgi ve nifret mövcuddur. Ayrılıq ise ayrılıqdır. Onlar her şeye üzden yanaşırlar.
Bunu onlara heç vaxt aşılaya bilmezsen… Sen… Bezi şeyler var ki,
sen onları başqalarına heç vaxt açıqlaya bilmezsen… En asan yol ise, men etdiyim kimi, bunu yalanlamaqdır.
Yerli-dibli…
Qefil ağrıdan sarsılıbmış kimi çığırır.
Of!.. Heç. Önemli deyil. Seninle bele uzun-uzadı ve ordan-burdan danışsaq da, arada xatırlamalı oluram ki,
aramızda her şey bitib… (Ağlayır.) Niye özümü aldatmalıyam ki?.. He… He…
Yox, keçmişde benzer durumlara düşen adamlar çaşqınlıq keçirseler de,
sözlerine xilaf çıxsalar da, her şeyi yeniden başlamağı, yeniden sevgililerine sahib çıxmağı,
onların köksüne sığınmağı, onlardan dördelli yapışmağı bacarırdılar. Birce baxışla her şey alt-üst olurdu.
İndi ise, bu telefonlar zemanesinde, bir şey qırıldısa, yerli-dibli qırılır… Fikir eleme.
Sui-qesdle ölmek tekce bir yol mümkündür… Belke de biri yeter uyumaq üçün… Yox, men tapança satın ala bilmerem.
Sen tesevvürüne getire bilirsen ki, men nece tapança alıram?.. Axı, menim yalan danışmağa da tabım-taqetim qalmayıb, ezizim… Haradan alım?..
Men güclü, dözümlü olmalıydım… Bezi durumlarda yalan da kömeye gelir.
Meselen, sen hicran ezablarımı xefifletmek üçün eger mene yalan satmış olsaydın…
Men demirem ki, sen yalan danışırsan. Dedim ki: eger senin yalan satdığını men anlamış olsaydım…
Meselen, eger indi
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç