qenaetine geldiler. Qonaq sısqa, alçaq boyluydu.
Başdan ayağa kefene bürünmüşdü. Üzüne, gözlerine en yaxından baxan bele onu bir
cesedden ferqlendire bilmezdi. Amma yene de bütün bunları yaxşı qarşılaya bilerdi, deli
kimi eylenen qonaqlar. Yeni qonaq “„Qızıl ölüm“ü” temsil etmeseydi. Üstü başı qan idi,
alnı, üzünün her yeri o dehşetli qızıl rengle renglenmişdi. Kral Prospero qonağı gördükde
(qonaq vals oynayanların arasında geydiyi geyimin xarakterine uyğun ağır ve ciddi
addımlarla gezirdi) evvelce diksindi ve iyrenen sifet aldı, sonra ise hirsinden qıpqırmızı
qızardı.
Yanında duran saraylılara dönerek, “Kimdir bu?” deye bağırdı. “ Bize bu çirkin oyunu
oynamağa kim cesaret ede biler? Tutun onu ve maskasını çıxarın. Çıxarın ki, seher
bürclerden kimi asacağımızı bilek!”
Kral Prospero bu sözleri deyerken mavi otağındaydı. Sesi bütün yeddi otaqda eks seda
verdi. Çünki kral genc, güclü idi. Musiqi o hele elini yelleyerken dayanmışdı.
Kral bir neçe solğun saraylılarla birlikde mavi otaqda dayanmışdı. O danışanda yanındakı
saraylılar qonağa qarşı bir neçe addım atdılar.Amma onsuz da yaxında olan qonaq özü
qerarlı ve ağır addımlarla krala yaxınlaşdı. Etrafdakılarda ele dehşetli qorxu yaratmışdı
ki, heç kes onu tutmağa cesaret etmedi. Ve qonaq aralarında bir metr qalana qeder kral
Prosperoya yaxınlaşdı. Etrafdakılar onların olduğu yeri boşaldaraq divarlara çekildiler.
Qonaq ağır addımlarla mavi otaqdan benövşeyi otağa keçdi. Ordan yaşıla, yaşıldan
narıncıya ordan da ağa ve sonda qara otağa. O anda hirsden ve bir anlıq qorxaqlığın
verdiyi utancdan deliye dönen kral qaçaraq altı otağa keçdi. Onun arxasınca heç kim
getmedi. Her kes qorxudan donmuşdu. Kralın elinde xencer vardı. O qaça – qaça qonağa
arxadan yaxınlaşdı. Onunla üz – üze gelen anda qışqırtı eşidildi ve kral elindeki xencerle
birge xalının üstüne yıxıldı. Ümidsizlikden doğan dehşetle her kes qara otağa atıldı.
Fildişi saatın kölgesinde dimdik, terpenmeden duran
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç