üstüne qoymuşdum. Xeyalımdakı çayın
mene yaxınlaşmasını, meni ağuşuna alıb aparmasını gözleyirdim. Göy üzünün birden-
bire açılması ve yağışın şıdırğı sesi xeyallarımı yarıda qırdı. Lüt anadangelme halda
daldalandığım mağaradan bayıra çıxdım. Artıq dan sökülürdü. Özlerini menden heç de az
xoşbext hiss etmeyen tayfa ehli çılpaq bedenlerinin yağış damlaları ile temasından az
qala deli olmaq derecesine gelmişdiler. Arqus ilahi lütfe nail olmuş Kibela kahinleri kimi
gözlerini semaya zilleyerek yavaşca zarıyırdı. Onun sifetinden üzü aşağı axan damlaların
yalnız yağış suyu deyil, hem de göz yaşı olduğunu sonralar öyrene bildim. Arqus!-deye
üzümü ona teref tutub qışqırdım:-Arqus!
Ve ele bu zaman Arqus sevinc içerisinde sanki çoxdan yerini unutduğu, itirdiyi bir şeyi
tapıbmış kimi dalbadal bu sözleri dedi: Arqus! Ulissin iti. Sonra ise mene baxmadan
elave etdi: Zibilliye atılmış köpek.
Biz reallığı çox asanlıqla qebul edirik. Belke de ona göre ki, intuitiv şekilde heç neyin
eslinde mövcud olmadığının ferqindeyik. Arqusdan „Odisseya” haqqında ne bildiyini
soruşdum. Yunanca danışmağa çetinlik çekirdi. Sualımı bir de tekrarlamalı oldum.
Çox az şey bilirem,- dedi. -Hetta en istedadsız rapsoddan da az! Bu dastanı yazdığım
dövrden min yüz ilden de çox vaxt keçib.
Her şey ele hemin gün aydın oldu. Sen deme Ölmezler troqloditlerin özleri, boz-bulanıq
sulu qumlu irmaq ise atlının axtardığı hemin çay imiş. Şöhreti Qanqa qeder gedib çıxan
Şeher doqquz esr bundan evvel dağıdılıbmış. Onun qalıqlarından, tör-töküntülerinden el
hemin yerde içerisinde olduğum ecaib tikilini ucaltmışdılar. Bu artıq Şeher deyil, ona
parodiya idi. Bu dünyanı idare eden ağılsız allahların şerefine tamam baş-ayaq ucaldılmı
bir mebed de sayıla bilerdi. Bize belli olan bir şey vardısa o da hemin allahların insanlar
benzememeleri idi. Gördüyüm tikili ise Ölümsüzlerin ellerinin toxunduğu sonuncu remz
idi. Bundan sonra yeni merhele başlanırdı. Artıq her cür iş ve
<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 18 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç