bir keçid göre bilirdim. Günortanın dehşetli bürküsü meni
yaxınlıqdakı mağarada gizlenmeye mecbur etdi. Mağaranın içerisinde quyu vardı, onun
derinliklerine doğru pilleken enirdi. Pillelerle aşağı düşdüm. Çirkli, dolaşıq keçidlerden
adlayıb tağlı tavanı olan bir otağa çıxdım. Qaranlıqda divarları gücle seçe bilirdim. Yerin
altındakı bu otağın doqquz qapısı vardı. Onların sekkizi adamı labirintin içerilerine aparır
ve aldadıcı yollarla geri qaytarırdı. Yalnız sonuncu-doqquzuncu qapıdan labirintler
vasitesi ile diger otağa keçmek mümkün oldu. Evvel düşdüyüm yer kimi bura da dairevi
idi. Yerin altındakı bele serdabelerin deqiq sayını xatırlamıram. Üzleşdiyim
uğursuzluqlardan, keçirdiyim heyecan dolu anlardan sonra belke de bu say mene
heqiqetde olduğundan daha çox görünürdü. Her terefe vahimeli sükut hakim kesilmişdi.
Yerin derinliyindeki bu daş koridorlarda heç bir ses-semir eşidilmirdi. Yalnız haradan
esdiyi bilinmeyen yeraltı küleyin xefif uğultusunu, bir de qayaların arası ile axan paslı
suyun zeif şırıltısını fehm elemek mümkün idi. Men dehşet içerisinde bu yeni, ecaib
dünyaya alışdığımı anlayırdım. Artıq doqquz qapılı serdabeden ve qarmaqarışıq
labirintlerden başqa her hansı bir dünyanın mövcud olduğuna inana bilmirdim. Yerin
altında ne qeder gezib dolaşdığımı xatırlamıram. Yalnız bir şey yadımdadır: dolaşıq
keçidlerde canımın hövlünden ora-bura vurnuxanda bir vaxtlar dünyaya göz açdığım
şeher, yoxsa vehşilerin ürekbulandıran qesebesi üçün daha çox darıxdığımı kesdire
bilmirdim.
Hansısa koridorun derinliyinde gözlemediyim halda divarda çıxış qapısı tapıldı. Uzaqdan
yayılan güneş şüası düz üstüme düşdü. Qaranlıqdan yorulmuş gözlerimi yuxarı qaldırdım
ve başgicellendirici yükseklikde semanın bir parçasını gördüm. Göy üzü nedense evvelce
mene tünd qırmızını xatırladan mavi rengde idi. Divarla yuxarı demir pillekenler qalxırdı.
Yorğunluq ve heyecandan üzülüb elden düşsem de, son qüvvemi toplayıb demir
nerdivanla
<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 18 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç