insanları
dolaşdırmaq, azdırmaq üçün düzeldirler. Labirintin simmetriyalarla zengin memarlığı
yalnız bu meqsede xidmet edir. Menim heyetinde dayandığım tikilinin memarlığında ise
heç bir meqsed güdülmemişdi. Hara baxırdınsa, dalana direnen koridorlar, adam eli
çatmayan pencereler, balaca otaqlara, yaxud keçilmez yeraltı lağımlara açılan temteraqlı
qapılar, pilleleri ve meheccerleri çöle teref qabarmış eyri pillekenler görünürdü. Ele
pillekenler de vardı ki, onlar divarla üzüyuxarı, ezemetli tavana doğru yükselir, amma bir
neçe defe burulandan sonra ele bil suvağı qopmuş künbezin altında gözegörünmeyen
maneye toxunaraq yarıda qırılırdılar. Her şeyi olduğu kimi deqiqliyi ile tesvir etdiyimi
deye bilmerem. Amma aradan iller keçenden sonra da bu götüntüler yuxumu qaçırırdı.
Ona göre de nelerin heqiqeten olduğu kimi yadımda qaldığını, nelerin ise gece
qarabasmalarının dehşetinden yarandığını söylemek çetindir. Düşünürdüm ki, bu şeher
dehşetlidir; hetta sehranın ucsuz-bucaqsız deriliklerinde yerleşse de, onun mövcudluğu,
yaşaması bütün keçmişi ve geleceyi zeherleyir, mehv edir, dünyaya meydan oxuyur. Ne
qeder ki, bu Şeher var, dünyada heç kes xoşbextliyi ve heyatın menasını derk
etmeyecekdir. Men Şeherin üzerinden mübhemlik perdesini götürmek istemirdim.
Müxtelif dillerdeki sözlerin qarmaqarışıqlığı,bedenlerinin bütün ezaları- başları,
quyruqları, bağırsaqları ile bir-biri ile çulğalaşan, bir-birine nifret eden peleng ve öküz
cemdekleri-menim tesevvürümde bu Şeher bele idi.
Nem ve qumlu yeraltı serdabelerle nece yol tapıb geriye qayıtmağım indi de mene bir
sirri-xuda kimi görünür. Yalnız axırıncı labirintden çıxandan sonra özümü bir de haçansa
Ölümsüzler Şeherinde görmek ehtimalının yaratdığı qorxunun varlığımı bir an da olsa
terk etmediyini yaxşı xatırlayıram. Başqa heç neyi yadıma sala bilmirem, ne qeder
çalışsam da, keçmişi xatiremde canlandırmağı bacarmıram. Lakin, görünür, men her şeyi
könüllü şekilde unutmuşdum.
<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 18 >>
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç