eteklerine yığdıqları qulançarı yere töküb, bir tepenin üstünde oturdular ve onlar deste tutmağa başladılar.
Bu iki uşaq atadan yetim idi ve bir quru daxmadan başqa, ataları bunlara bir şey qoymamışdı.
Ancaq anaları Fatma cehreçilik edib bir növ gündelik çöreyini qazanırdı. Uşaqlar kiçik olduqlarından analarına bir o qeder kömekleri çatmırdı.
Abbasın on yaşı, Zeynebin yeddi yaşı vardı.
Abbas ancaq bu ilden her gün meşeye odun qırmağa gedirdi ve qırdığı odunu şeleleyib, bazarda dükançılara bir az pula satırdı.
Iki gün bundan qabaq Abbas odun ile beraber bir deste qulançar da yığıb bazara getirmişdi ve onu bir şahı pula satıb anasına vermişdi.
Bu gün Abbas meşeye getmeye hazırlananda Zeyneb de qulançar yığmaq hevesile anasından rüsxet istedi.
Amma Fatma heç birini qoymaq istemirdi, çünki quldur Seferden qorxurdu.
Dörd il bundan eqdem Seferin qardaşı el davasında Qayadibi ehli terefinden öldürülmüşdü.
Amma qatili kim olduğu me'lum deyildi. Ona göre Sefer qardaşının qanını bütün kendden iddia edirdi.
Bir defe Qayadibi camaatı Seferden bele dehşetli bir sifariş adlı: Ey qayadibiler!
And içirem meni yaradan xaliqe. And içirem, anamın, bacımın namusuna, ta sizin böyük-kiçiyinizi, arvad-uşağınızı qırıb, o gözel veteninizi odlayıb tar-mar etmeyince dünyada yaşamayacağam; vaxtınıza hazır olun.
Bu xeber hamını berk qorxuya salmışdı, çünki Sefer deliqanlı bir adam idi.
Bu sifarişden çox keçmemişdi ki, Seferi adam öldürmek üstünde Sibire gönderdiler.
Dörd il idi ki, ondan bir xeber-eter yox idi. Ancaq bu yaxın zamanda Seferin Sibirden qaçıb, başına özü kimi deliqanlıları cem ederek quldurluq etmeyi her yere yayılmışdı.
Qayadibi ehli de berk qorxuda idi.
Fatma neçe gün idi ki, işsiz idi.
Ona göre ister-istemez uşaqlara izin verdi. Onlar da sevine-sevine meşe terefe üz qoydular.
Fatma ağıllı, xoşreftar bir arvad idi. Öz uşaqlarına da yaxşı reftarı, bir-birile mehriban dolanmağı terbiye vermişdi.
Uşaqlar da analarının gözel sifetlerini ve

<< 1 [2] 3 4 5 >>

Shehrezat [OFF] (20.03.2015 / 14:59)