arasına bir gurultu düşdü.
Abbas ele bildi ki, göy guruldayır, amma yuxarı baxdıqda bir bulud da görmedi.
Bu gurultudan bir deqiqe keçmemiş ele bir gurultu başladı ki, deyesen bu saat göyler uçub yere tökülecekdir.
Abbas başını yuxarı qaldırb gördü ki, gülle dağların başından kendlerine ve zemilerde yer eken cütçülerin ve qoyun otaran çobanların üstüne dolu kimi yağır.
Quldurlar! – Abbas qışqırdı. Bir evvel istedi ki, derede gizlensin. Sonra yadına düşdü ki, Zeyneb çemende açıq yerde qalmışdır.
Derhal bacısına teref qaçdı ki, onu da götürüb Ayı kahasında gizlensin.
Abbas özünü o vaxt yetirdi ki, Zeyneb çemende başı açıq, saçları döşüne tökülmüş, ovçu oxundan qaçan ceyrantek Abbas, qardaş - deye o teref bu terefe qaçıb qışqırırdı ve dağlardan da birehm quldurların gülleleri onun üstüne dolu kimi yağırdı.
Abbas ucadan seslendi:
-Bacı, Zeyneb, qorxma, buradayam!
Zeyneb qardaşının sesini eşidib ona teref qaçdı.
Lakin otuz qedem getmemişdi ki, birden Ox! deyib yere yıxıldı.
Abbas özünü bacısına yetirib gördü ki, Zeynebin sinesinden al qan qetre-qetre tökülüb, otları ve çiçekleri lale rengine döndermişdir.
-Abbas, mene su ver!
-Dur, bacım, qaçaq Şırlanbulağa.
Zeyneb istedi ki, qalxsın, amma bacarmadı, Abbas onu çox çetinlikle qucağına götürüb, bulağa teref aparmağa üz qoydu.
Lakin on qedem getmemişdi ki, quldurlar bunları tezeden gülleye tutdular.
Abbas özünü ve bacısını bir çuxur yere saldı ki, oranı gülle tutmurdu.
Zeynebin lale kimi olan üzü solub ağ zanbağa dönmüşdü.
-Abbas, yandım, mene su ver! – deye Zeyneb nale edirdi.
Bacısının susuzluğu Abbasın üreyini nehayet derecede yandırırdı.
-Bacı, bu saat sene su getireceyem, - deye Abbas bulağa teref yüyürdü.
Gülle müdam onun üstüne yağırdı.
Abbas özünü bulağa yetirdi.
Araqçınını su ile doldurub qayıtdı.
Bu defe Abbas qaça bilmirdi; qorxurdu ki suyu tökülsün.
Abbas o qeder Zeynebe yaxınlaşdı ki, onun su nalesini eşitdi.
Birden Abbas ufultu ile yere yıxıldı. Namerd gülle bineva

<< 1 2 3 [4] 5 >>

Shehrezat [OFF] (20.03.2015 / 14:59)