vaxtı işde içilen bir stekan tezedem çayın yerini heç ne vermir. Eger
işin de yaxşı gedirse, o çay bal dadır. Biz çayımızı içmeye macal tapmamış qapı açıldı, üz-
beüz qonşu otaqdakı mühendis içeri girdi. Elinde fincan tutubdu, salam verib soruşdu ki, çay varmı?
Ele bil iy bilirler, çay hazır olan kimi bir-bir gelirler:
belke çayınız ola? Çay var, amma soruşmaq ayıb olmasın, bu otaq sizin üçün çayxana-zaddı? Çay süzüb, heç olmasa gedib,
öz otaqlarında içseler, yene derdyarıdı. Yayxanıb, boş stullarda
oturur, bizim söhbetimize qoşulurlar. Yaxşı iş deyil bu, her kes öz iş yerinde oturmalıdı. Şexsen men hele indiyecen qonşu
otaqların heç birinde beş deqiqe de oturmamışam, hetta işle
elaqedar nese lazım olanda bele, sözümü ayaqüstü deyib, qapıdan qayıdıram.Eger kimse gelib, bizim otaqda çay içir, söhbet
eleyib vaxt keçirirse, onda bele çıxır ki, bu otaq çayxana-söhbetxanadır.
Bu üzbeüz qonşu çox vaxt çay süzüb, öz otağına gedir,
herden de lengiyib deyir: “Teze anekdot varmı?” Olur ki, men
celd terpenib, sözkesenlik eleyirem: “İş vaxtı ne anekdot?” −
yeni ki, get çayını öz otağında iç, bura senin üçün söhbetxana
deyil. Amma xeyri yoxdu ve artıq meni qabaqladılar.
− Var, niye yoxdu?
− Danış görek.
− Demeli, bir kişinin oğlu Rusiyada işleyib, pul qazanır.Amma arvad-uşağı kenddedi, arada gelib, bir-iki gün qalır,
yene qayıdır. Növbeti defe gelib-qayıdandan sonra dedesi zeng eleyib, oğluna deyir: “A köpeyoğlu, neçe defe demişem ki, o
rus qehbeleriyle ehtiyatlı ol, xestelenersen? Demişem, dememi-
şem? Demişem, yaxşı ki, boynuna alırsan. Bes menim demeyimin ne xeyri oldu ki, o zehrimar xesteliyi getirib, gelini xes-
telendirmisen? Gelinden keçib...” − Sözün qısası, bütün rayona yayılıb. Onu bilirik. − Yaxşı, başqasını deyim. Bir kişinin arvadı hamiledi.
Bir gün kişi gileylenib, arvadına deyir ki, bes men qalmışam bele, heç bilmirem neyleyim? Arvad deyir: sen ne efel adam-
san, qonşu arvadların birine yaxınlaşsana... Kişi deyir ki,

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 >>

Shehrezat [OFF] (10.03.2015 / 00:42)