Qedim zamanlarda varlı bir tacir göz xesteliyine tutulur. Tanınmış hekimler ne qeder çalışsalar da, xesteliyin çaresini tapan olmur.

ÇARE TAPILIR
Bir gün axır ki, xestenin derdine derman tapılır. Müdrik bir şexs onun görüşüne gelerek deyir:
- Senin derdinin dermanı yalnız heç bir derdi olmayan bir şexsin köyneyidir. Eger bele bir şexsi tapsan, onun köyneyi gözlerine şefa verer.
Kimi tapırlarsa, herenin bir derdi olur. Var-dövleti olanın övlad hesreti çekdiyi, övladı olanın yoxsulluq derdi olduğu melum olur. Aylar, iller ötür, tacirin derdine derman tapan olmur. Günlerin iri tacir çölde dolaşırmış. Bir çobanın komasının yanından keçende ses eşidir: " İlahi! Sen Kerem sahibisen, dilediyim, dilemediyim bütün nemetleri mene bexş etmisen. Ne derdim var, ne de sıxıntım. Şükürler olsun Senin böyüklüyüne" Tacir bu sözleri eşitcek komaya daxil olub çobandan soruşur:
- Ey Allah bendesi, senin bir derdin varmı?
Çoban tam arxayınlıqla cavab verir:
- Şükür olsun Allaha. Menim heç bir derdim yoxdur.
Tacir sevincek halda deyir:
-Ele ise derdimin dermanı sendedir, köyneyi neçeye desen alaram
Çoban ah çekib cavab verir:
Çox isterdim sene kömek edim, amma men ne edim ki, menim bundan başqa köyneyim yoxdur.

Size verilen her hansı bir şey fani dünya malıdır. Allah yanında olan (axiret mükafatları) ise daha yaxşı ve daha baqidir. O kesler üçün ki, iman getirib öz Rebbine tevekkül ederler) ("Şura" 36)