“Evvel-axır yene o yola qayıdacaq” düşünürdü.Onu başlarından etmeye çalışırdılar.Tekbaşına, genc, gözel ve şehere nabeled qız üçün çox çetin olsa da o kende dönmeyecekdi.Qerarlı idi..Altı illik tehsille o heç yerde iş tapa bilmese de ümidini üzmürdü.Ne iş olsa işleyerdi.Lap qulluqçuluq da ederdi.Başqa elacı yox idi.Qapı-qapı gezib-“Size işçi lazımdırmı?Her iş gelir elimden.Ne iş olsa razıyam.”deyirdi.Qıtlıq illeri olduğu üçün camaat özünü gücle dolandırırdı.Qulluiqçu saxlamağa imkan harda idi?İmkanlı adamların sayı da indikinden çox az idi.Hem de Ayna heç imkanlı adamların evinde işlemezdi de.Varlı kişilerin genc qulluqçu qadınları onlarla yaxınlıq etmeye mecbur etmesini, buna razı olmayanlarısa bir behane ile emek haqqını da vermeden qovması haqda çox eşitmişdi.O az maaşla, amma düzgün bir ailede işlemek isteyirdi.
Artıq hava qaralmaq üzreydi.Hündür mertebeli binaları çıxıb düşmekden ayaqları, saysız qapıları döymekden barmaqları sızlayırdı.”Bu günlük besdir daha.Bu qapını da döyüm, sözümü deyim.Sonra gedim eve”.Qapını döymeden evvel qulaq asdı.İçeriden bir ses-semir gelmirdi.”Belke heç evde kimse yoxdur?Qapını döymeden gedimmi, ya bir yoxlayım?”
Qapını gülerüz, gencliyi keçse de gözelliyi qalan orta yaşlı bir qadın açdı.Bu qadının da tebessümü anadangelme idi deyesen.Lap eynen anasında, rehmetlik bacısı Aliyedeki kimi.Onları xatırlayanda kövreldi.Gözlerinde yaş gilelendi.Qadın Aynanı dilençi hesab etdiyinden yeniden eve keçib elindeki iki min manatı (indiki pulla qırx qepiyi) Aynaya uzatdı:
-Al, qızım.Allah yolunu açıq etsin.
-Çox sağ olun.Amma men...dilençi deyilem.
Qadının onu dilençi hesab ederek pul uzatması Aynanı daha çox kövreltdi.İllerden beri içinde yığılıb qalanları göz yaşlarıyla boşaltdı.
Halının pisleşdiyini gören qadın onun qoluna girib eve apardı.Evde tek idi.Bayaqkı sessizlik de buna göreymiş.Qıza su getirib yanında eyleşdi.Heç bir sual vermeden onun sakitleşmesini gözledi.Üzündeki qara buludlar çekilen kimi evvelki
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç