-Bes neyi gözleyirsen?Hisslerinden emin deyilsen?

-Onu sevdiyime özümden çox eminem.Sadece onun menim teklifimi nece qarşılayacağını bilmirem.

-Oğlum hele telesme.Bilmediyin çox şeyler var.

-Neyi bilmirem ana?Gizletme, ne bilirsense de.

Zerife Aynanın ehvalatını olduğu kimi, lap başdan oğluna anlatdı.Eşitdiklerinden çox meyus olmuşdu Zakir.İlk defeydi kimise derinden bele sevirdi.Gözleri yaşardı.Ağlamaqdan özünü gücle saxladı.Başını aşağı salıb susurdu.Zakiri fikirden anası ayırdı:

-Oğlum, seni ne qeder istediyimi özün yaxşı bilirsen.Men de, atan da senin xoşbextliyine çalışırıq.Sene onu unut demirem.Bu senin heyatındır.Senin qerarına hörmet edecem men de.Atanasa bu barede heç ne dememişem.Demerem de.Nece de olsa yaşlı insandır.Köhne fikirlidir.İndi qerarını ver.Bu danışdıqlarımdan sonra da onu qebul etmeye hazırsanmı?

Qefil sualdan özünü bir anlıq itiren Zakir (axı indiyedek anası ile bele açıq söhbeti olmamışdı.Hele hissleri haqda onunla heç danışmamışdı) başını aşağı salıb hele de susurdu.

-Senden söz soruşuram oğlum.Cavab versene.

Handan-hana başını qaldırıb anasının gözlerine baxaraq yavaşca dedi:

-Bes sen?Heç neye baxmayaraq onu gelinin olaraq qebul ede bilersenmi?

Suala sualla cavab verilse de artıq cavab melum idi...Eşitdiklerinden sonra da Zakirin Aynaya münasibeti deyişmemiş, sevgisi azalmamışdı.

-Men onu tanıdığım ilk günden gelinim olaraq görmeyi arzulamışdım...

...Aynanınsa olanlardan xeberi yox idi.Bir neçe gün idi ki, çox fikirli, sıxıntılı görünürdü.Bir az evvel Aynanın otağına ne üçünse keçen Zerifenin diqqetini stolun üstündeki açıq, yazılı defter çekdi.Defteri götürüb baxır.Evvelce bunun gündelik olduğunu bilmedi.Bilse oxumazdı belke de.Maraq hissi üstün gelir ve axırıncı yazılı vereqi oxumağa başlayır:-

“...Bu gün buraya geldiyim günden düz iki il keçir.İki il evvel düşdüyüm çirkabdan qurtulmağa çalışanda, kendden baş götürüb şehere gelende heç yuxuma da girmezdi ki, Zerife xala kimi bir Melek

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>