Her sabah olduğu kimi yene de hemin qadın ağ rengli esası ile ayaq qoyduğu yerleri yoxlayaraq, ehtiyatla avtobusa mindi.
Sürücü «Soldan 3-cü yer boşdur xanım», — deyerek, ona yer tapmaqda kömekçi olmaq istedi.
Qadın cavan ve gözel bir xanım idi. Heyat yoldaşısa Herbi Hava Qüvvelerinin zabiti idi. Bir neçe ay bundan qabaq sehv bir diaqnoz neticesinde heyata keçirilen emeliyyatda bu genc qadın görme qabiliyyetini tamamile itirmişdi. Emeliyatdan sonra acı xeberi eşiden eri ise çox meyus olmuşdu. Amma hemin anda bele özünü toplayaraq soz vermişdi..- arvadını esla tek qoymayacaq, ona sonuna qeder destek olacaq, öz ayaqları üzerinde durana qeder ona cesaret verecekdir.
Belece günler bir-birini evez edir, qadın ise her keçen gün özünü daha da pis hiss edir, çox sevdiyi heyat yoldaşına yük olduğunu düşünürdü. Arvadının bu sıxıntılı, özüneqapalı veziyyeti eri kederlendirirdi. Tez bir zamanda bir çare tapmalı idi. Yoxsa heyat yoldaşı getdikce özüne qapılaraq dünyasından yox olacaqdı.
O bütün günü ömür-gün yoldaşına nece kömek ede bileceyini düşünürdü. Birden ağlına yoldaşının keçmiş iş yeri geldi. Amma bunu ona nece deyecekdi? Çünki o artıq her şeyden inciyen kövrek bir insan olmuşdu. Bununla bele bütün cesaretini toplayaraq axşam çağı arvadını meseleden xeberdar edir
Heyat yoldaşı dehşetle «Men bunu nece ede bilerem, axı men koram» — deye qışqırdı. Ona destek olacağını, onu her gün özü ile işe aparacağını ve axşam işden getireceyini bildirdi. Onu yaxşı tanıdığını ve bu işi bacara bileceyini ona deyirdi.
Qadın ümidsiz halda onun teklifini qebul edir. Çünki erini çox sevirdi, buna göre de onun qelbine deymek istemirdi. Fedakar er her seher arvadını işe getirir ve axşamlar işden sonra onun dalınca gelirdi. Ancaq er daha çox şey isteyirdi… Özüne söz vermişdi ki, sonuna qeder gedecekdi.
Bir gün axşamçağı arvadına «işe daha sen özün tek gedib-gelmelisen», — dedi. Qadın dehşete gelmişdi. Bunu heç vaxt ede bilmeyeceyini deyir. Sözüne tekid eden erini görünce

[1] 2 >>