Böyük övliyalardan olan (8-ci esr ) Şaqiqi-Belxi her kesin öz başına çare axtardığı bir qıtlıq ilinde bir varlının kölesinin el açıb oynamasına şahid olur. Ona yaxınlaşıb soruşur:
-Her kes qıtlıqdan, aclıqdan şikayet ederken sen neye güvenirsen?
Köle cavab verir:
-Her kesden mene ne? Mene heç ne olmaz. Ağamın 7-8 kendi var, her ehtiyacımız ondan ödenilir.
Bu cavab, ele bil, Şaqiqini qefletden oyatdı. Çünki o da qıtlıqdan narahat olmuşdu. Kölenin sözlerinden sonra öz-özüne deyir:" Hey Şaqiqi, özüne gel! Bu köle insan olan ağasına bu qeder güvenir, özünü bu qeder rahat hiss edir. Axı sen bütün canlılara ruzi veren Allaha inanır ve tevekkül edirsen. Bu, nece tevekküldür ki, qıtlıqdan qorxursan?"