deye soruşdu.
- Çox zengin bir işadamı…
- Ne üçün? – İnsanlara daha çox kömek etmek üçün…
- Gözel, dedi Sevinc Müellime. Bax indi Eli, Ehmedin ailesinin veziyyeti çox yaxşı deyil, bu doğrudur. Amma sizinki de bundan çox ferqli deyil. İstesen telesme. Çox zengin olduğun zaman insanlara kömek edersen. Olmazmı?
- Olmaz, dedi Eli. İndi etmeliyem.
- Niye olmaz?
- Üç sebebden ötrü olmaz. Birincisi: Bu pul onsuz da menim deyil. Yaxşılıq etdiyim üçün Allah, meni insanlara sevimli gösterir. İnsanlar da bundan tesirlenir, daha çox simit alırlar. Bu sayede gün boyu işleyenlerden bele çox simit satıram. Hele mehellede Hesen emi var, her gün iki simit alıb göyerçinlere verir. İkincisi: ‘Ağac yaş iken eyiler.’ deyilir. İndiden yaxşılıq etmeyi öyrenmesem böyüyende heç ede bilmerem. İndiden yaxşılıq etmeyib bunu zenginlik günlerime texire salsam, zengin olduğum günlerde de daha zengin olduğum günlere texire salar özümü aldatmış olaram. Üçüncüsü ise daha ehemiyyetldi: Böyüdüyüm zaman çox zengin bir işadamı olmaq isteyirem. Zamanında sermaye qoymayanlar böyük işadamı ola bilmezler. Sevinc Müellime, qarsısında böyük biri varmış kimi dinleyirdi:
- Bu sonuncusunu yaxşı anlaya bilmedim, dedi.
- Açıqlayım müellime, dedi Eli. İndi, çox zengin olmadığım üçün, ancaq günde bir simit pulu qeder kömek ede bilirem. Bundan çoxunu vere bilmerem. Allah, Cenneti gücü qeder yaxşılıq edene verir. İndi gücüm bu olduğuna göre, Cennetin qiymeti bir neçe simit pulu qederdir. Eger zengin olmadan ölsem bir neçe simit puluyla Cennete gire bilerem. Bundan daha qazanclı bir sermaye olarmı ? Sevinc Müellimenin gözleri dolmuşdu. Başını ‘Beli’ menasında yelleyerken Elini evine gönderdi. Sinife geri dönerken mektebin boşaldığını gördü. Eşyalarını yığmaq üçün masasına döndüyünde Elinin buraxdığı pulların masa üstünde qaldığını gördü. Kürsüsüne qeyri ixtiyari oturdu ve pulları eline aldı. Heç bir pul ona bu qeder qiymetli gelmemişdi. Sanki elinde dünyanın en qiymetli incilerini, yaqutlarını,

<< 1 [2] 3 >>