yaşamın, mutluluğun bittiğini sananlara.. Her sözcüğü, her cümleyi, her satırı tekrar tekrar okuyun..
'Korkmuyorum yine seveceğim
Aşk yüreğime az geliyor
Eridi buz gibi kara kışım
Kaderime yaz geliyor..'

'Kadere yaz gelmesi.. İmaja bakar mısınız' derken hayal gücünü haklı olarak alkışlıyorsun, Hıncal Ağbi.. Halbuki benim için o dizeler gerçeğin ta kendisi!
Şöyle ki..



Ben korkmadım. Yine sevdim, şimdi aşkım yüreğime az geliyor. Sevgilim, eşim eritti buz gibi kara kışımı, kaderime yazı getirdi, hayırlısı ile yakında oğlumuzu da aramıza getirecek."
Daphelerin yaşadıkları ile Semihlerin korkunç trajedilerini mukayese etmek mümkün mü?.. Mukayese etmek bile yaşama nankörlük olmaz mı?..
Ama işte Semih dimdik ayakta.. İşte kararan dünyasını yeniden kurmuş. Yeniden aydınlatmış.. Yeniden mutlu..

Mesele yenilmemek Daphe.. Mesele yenilmemek..
Giden gider.. Gitsin..
Hayat devam ediyor. Hayat devam ettikçe, umut devam eder..
Umut oldukça da bitmez..

"Unut onu" demem.. Unutmak kolay değil.. Bir kenara koy.. Hayata bak.. O zaman göreceksin ki bir başkası hep var.. Bir başkasını bulduğunda da, şaşkınlıklar içinde görürsün "Yaşadığım sürece unutamam" dediğini nasıl unuttuğunu..
Bırakıp gideni bekleme artık.. Onu geri döndürmek için çırpınmaların seni daha çok batağa sürükleyecektir, vazgeç..
Tutkularını kenara koy.. Yeniden yaşamaya başla Daphe..

Bir başka köşede seni bekleyeni görmen için bakman yeterli..
Bak.. Sadece bak..
Göreceksin!..
Görünce de.. O "Unutulmaz" ın nasıl unutulduğuna şaşacaksın..
Ben çok şaştım bugüne dek, Daphe.. Çok şaştım!.
Hâlâ da şaşıyorum!..

<< 1 [2]