söyleyerek bütün o kötü sözleri, başkasıyla çıkışlarını, arkadaşıma teklifini, yüz üstü bırakarak gidişlerini sindirdiğim kişi yine yapmıştı aynı şeyi ben yine boşluğa atılmış beyaz gül.
Gidişinin ardından gecelerce gözyaşı döktüm uyumadım aylar sonra yine onla ilgili yapılan kötü bir şakayla bayıldım bir kalp hastasıymışım. Doktorum üzülme dedi ama her şey boşken nasıl üzülmeyim nasıl güleyim içten bir gülücük atmayalı o kadar uzun zaman oldu ki ama artık beklemiyorum onu gördüğümde her gün yüreğime bir taş otursa da her akşam mezarında gözyaşı döksem de sevmiyorum onu artık gelse de boş benim için o öldü mezar yeri kalbimin en soğuk ve karanlık köşesi

<< 1 [2]