ilişki kurarlar. Buluşurlar. Zamanla sevdaları büyür. Herkesin hayranlıkla baktığı büyük bir ilişki kurarlar. Bunlara örnek olarak ise:

"Gecenin yarısıydı. Yine çaldı telefon. Her gece olduğu gibi. Genç kız açtı telefonu.
-Seni seviyorum sevgilim.
-Bende seni seviyorum Bebişim. Nasılsın?
-İyiyim hayatım. Evdeyim, Nebi'lere gitmiştim, yeni geldim. Sen neler yaptın?
-Ben de iyiyim. İşten çıktım, yoğundu bugün yine. Evdeyim şimdi, yatağıma uzandım. Özledim sesini duyayım istedim.."

Bu diyaloglardan sonra sohbet uzun uzun devam eder. Sonunda ise aralarındaki büyük aşktan dolayı gözler kapalı saatlerce süren konuşmada; bedenler ayrı kentlerde, ruhlar ise başka bir yerde iç içe sevişmeye başlarlar. Beraber olmadan; nefesini ve nefesinin sıcaklığını, teninin kokusunu hissettiği ele alınıyor.

Romanın devamında tanışan çift ilişkilerini ciddiyete dökerek kendi aralarında söz yüzüğü takıyorlar. Delikanlının askerliğinin olması, genç kızın ise henüz yaşından dolayı ailesinin evliliğe rıza göstermemesi nedenlerinden dolayı düğün tarihlerini askerlik sonrasına bıraktıklarından bahsediliyor.

Ancak roman içersinde belli bir noktadan sonra düzen bozuluyor. Genç delikanlının geçmişinde yaptığı hatalar ortaya genç kızla aralarında tartışmalar çıkıyor ve ardı ardına gelen hatalar zinciri ilişkiyi yıpratıyor. İlişkinin ayrılık safhalarına geldiği ise delikanlının kıza attığı mektuplardan anlaşılıyor. İşte romandaki mektuplardan bir tanesi ise şöyle:

Düşünüyorum..
Hep düşünüyorum..
Öyle büyük bir sevdaydı ki, şimdi anlatsam kimseler inanmaz. Herhangi bir aşk romanında, aşk filminde veya aşk hikayesinde bile görülmedi bizim aşkımız. Öyle bağlıydık ki birbirimize, sussak dahi ne demek istediğimizi anlayacaktık. Gözlerimiz bile anlatıyordu herşeyi. Birbirimizi gördüğümüz zaman ışınlanıyorduk sanki bu dünyadan. Farklı bir mekana gidiyorduk. Sadece sen oluyordun, bir de ben vardım o alemde. Sanki kimsenin bilmediği bir dilden konuşuyorduk. Biz çok iyi

<< 1 [2] 3 4 >>