Hayattan küçük bir alıntı

Hayattan küçük bir alıntı

Bir tür konuşma benim anlattıklarım, diğerlerinden farklı olsa gerek, yani anlamak ve anlaşılmak üzerine. Herkes aynı şeyi düşünemez, herkes aynı kalıplar içinde yaşamını sürdüremediğinden birileri ile konuşmak ihtiyacı duyar. Bu nedenle de paylaşımlara açık olduğumuzda, esrarengiz bir çözüm bekler bizi.

İçinizdeki bir şeylerin, gizli kalmış noktaların yerlerinden çıkartılması anlamında yazıyorum. Hayattaki gerçeklere, düşüncelere ya da hissedilenlere ait konulara yer veriyorum. Gelin aşağıdaki konuşmalara bir bakalım, hepimizden bir parça mı bu konuşulanlar.

Dinleyici-- Canını sıkan sorun nedir? Son yaşanılmış bir ilişki mi?
KADIN-- Her şey... Uzun hikaye…
Dinleyici--Yazılmaz ya da anlatılmaz bir şey galiba!
KADIN-- Anlatılabilir ve yazılabilir. Ailemi çok özledim. Şimdi onlar çok uzakta. Bazen annemi arıyorum, yanımda bulamadığımda zaman içimde bir şeyler acıyor. Biri ile beraberim, istemediğim biri ile. Bunca yaşadıklarımdan sonra, yani yaşadığım son ilişkimden sonra demek istiyorum, bazı şeyleri unutmak için, adını tam olarak koyamadığım yeni bir ilişkiye başlıyorum. Şimdi ise ne kadar yanlış olduğunu geç de olsa anladım. Kırıcı olmak yerine kabullenmeye çalışıyorum.
Dinleyici-- Özlemen normal, daha önce bir ayrılık yaşamadın sanırım. Sizinkilerin ne kadar uzakta olduğunu bilmiyorum ama buraya sık gelmiyorlarsa, bu işe alışman gerekecek. Bu da yalnız kalmamanla ilgili olabilir. İlk İstanbul’a gediğim zamandan bu yana çok uzun bir dönem geçti. O zamanlar ben de kimi zaman içimde tarifi imkansız sıkıntılar yaşıyordum. Kendime uzun süre eğlenceli uğraşılar bulmaya çalıştım ya da yalnız kalmamaya gayret ettim. Ama en önemlisi, bir ilgi alanı bulup üzerine gitmek oldu. Bu kurs gibi bir şey değil, mesela resim yapmak gibi ya da bir yap-boz oyununa benzer bir uğraşıydı hatırladığım kadarıyla.

İkinci konuya gelince, bunu konuşmadan çözemezsin. Karşında yeni ve yanlış bir ilişkinin

[1] 2 3 ... 6 >>