hissediyorum ve üzülüyorum.

Dinleyici-- Bir akraba yanında kalmak, bir arkadaşla kalmaktan daha zordur aslında. Her şeyden önce seni bir emanet gibi gördükleri için daha büyük problem yaşarsın. Eğer yapabiliyorsan ve sizinkiler de bu konuda rahatsa, tahmin ettiğim kadarıyla bulunduğun bölgede ev kiraları çok yüksek değil, kendi başına eve çıkabilirsin ama bu senin için de başlangıçta çok büyük problem yaratabilir. Gerçi bunu da düşünmüşsündür ama ben gene de anlatıyım dedim. Ayrıca, halanla aranda geçenler tam olarak kuşak çatışması değil de, onun sana karşı yaptıklarının açıklaması, kendisine verilen bir emanete karşı bir sorumluluk duygusu olarak da düşünülebilir. Bir de benim şöyle bir bakış açım var; ben aynı çatı altında, akrabalarım da olsa, arkadaşlarım da olsa, çok fazla beraber kalamam. Bir süre sonra suratımı asmaya başlarım. Ayrıca, bir yere gittiğinde, nereye gittiğini ve ne zaman döneceğini de ayarlamak gerekir ki, birlikte yaşadığın ortama karşı, saygı çerçevesinde sorumluluklar yerine getirilsin. Bu gibi sorunlar işte, aynısı olabilir gibisinden düşünmüştüm.

Deneyip de yapamadığın nedir? Aşk? Sevgi? Arkadaşlık? Sıkılmazsan sana bira örnek verebilirim.

Mesela,
Tutkuyla başlayan ilişkiler, aşka dönüşebilir.
Aşk, sevgiye dönüşebilir.
Arkadaşlık, aşk ve sevgi de olabilir.
Zaten insanlar kendi yaşamlarına uygun kişileri arkadaş olarak belirler ki, en samimi karşı cinsle olan arkadaşlıklar içinde, genelde aradığın özellikleri bulursun. Yani hiç düşünmediğin birine aşık olabilirsin, ya da aşık olduğunu düşündüğün kişinin aslında sana hiç de uygun biri olmadığını fark edebilirsin. Bazı insanlar vardır, kesinlikle arkadaştırlar. Üç takla atsan da beş takla atsan da gerisi gelmez. Hatta zorunlu bir ilişki sonrası, olabilecek mükemmel arkadaşlıklar da başlamadan bitebilir. Bazı zamanlarda çok iyi bir arkadaşlığı ilişkiye dönüştürmeye çalışırsın, her attığın adımda bataklığa saplandığını ve çıkamadığını görürsün. Senin anlattığın konularda

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>