olmanın önemli olduğunu anladım." dedi.

"Sahip olmakla kasdettiğin nedir?"

"Hiç kimse elinizden alamaz onları."

"Nedir bu üç şey?" diye sordum.

"Birincisi, deneyimleriniz; ikincisi, gerçek dostlarınız; üçüncüsü ise, içinizde büyüttükleriniz." dedi, hiç tereddütsüz.

Sandy'nin "deneyimler"den kasdettiği öyle büyük şeyler değildi. Kızıyla geçirdiği hoş vakitlerdi, ormanda yürüyüşe çıkmak, bir ağacın gölgesinde uyumak, müzik dinlemek, ılık bir duş almak ya da ekmek pişirmek gibi.

Dostluk tanımı biraz genişti. "Gerçek dostlar, bir süre için yaşamınızdan çıksalar bile, yüreğinizden çıkmayanlardır. Yıllar sonra bile, her şeye bıraktığınız yerden başlarsınız; ölseler bile, yüreğinizde yaşarlar." diye açıkladı.

İçimizde büyüttüklerimiz konusuna gelince, Sandy şunları dile getirdi: "Bu herkese göre değişir, değil mi? Ben içimde nefret ya da mutsuzluk büyütmüyorum. Bunu istesem yapardım, ama istemiyorum."

"Öyleyse sen ne büyütüyorsun?" diye sordum.

Sevgiyle kızına baktı, sonra da bana. Şefkat, mutluluk ve hoşgörüyle ışıldayan gözlerine işaret etti ve "Bunları" dedi.

<< 1 [2]