zapteden, kelimelerimi korkutan birinin.
Yaninda huzurlu uyudugum, mutlu uyandigim birinin. Onunla
olmakla, onunla birlikte yasamakla gizli bir gurur
duydugum, asla kiskançliga ya da sahiplenmeye dönüsmeyen
bir tutkuyla baglandigim
birinin. Onu ariyorum göge her baktigimda;
bir melek gibi uzanip yüzüme dokunacagini tasarliyorum
Bütün asklarin payina düsen siddetten arinmis, baskalarina
ayni birbirimize farkli koktugumuz bir sevginin yolu bu.
Cesaretimi ondan aliyorum pervasizca ve yine ona ben
cesaret veriyorum mücadele ruhunda. Bir sir gibi sakliyoruz
misafirligimizi. Hüzün bitince geri dönecegiz çagimiza.
Insanliga karismaya hazir yapisik kalpler tasiyoruz
askimizda.
Bizim askimiz hakikaten beden gücü
gerektiriyor akil kadar. Yapacak çok isimiz var. Dövüsecek
çok düsmanimiz var. Kucaklayacak çok arkadasimiz var. Bizim
sebebimiz bu. Bizim fazlaligimiz bu. Belki de iksirimiz.
Kanayan yüzlerle çevrili bir gezegende, firtinaya karisan
bellek tozlarimizla, erdemlerimizle, ideallerimizle
ayaktayiz. Yalan söylemiyorum
Bir nedeni yok. Yalnizca öptüm
Evet, sen de isterdin sanirim huzurlu
yasayabilecegin bir hayatin planlarini yapabilmeyi; kolaya
indirgenmis, biraz fazlayi asirilikta aramayan, ölçülü bir
heyecanla kritersiz bir maceraya aday kahraman olmayi.
“Rüzgara dur, yagmura yagma, mevsime degis” demeyi; dogru,
hepimizde biraz tanriyi kiskanmak var galiba. Bütün
günahlar da buradan kaynaklaniyor adeta. Hirslarimizin,
çekincelerimizin odagi burasi. Kazanmaktan çok,
kaybetmeyi göze alabiliyoruz. Çikolata bile
kurtlanabilir. Dondurma erir. Çiçek solar. Galiba önemli
olan, onlari yerinde yasamak, yerinde korumak! Birer
hatiraya dönüsseler bile! Kaç ölüme kaç doguma sahit
oldugunu hatirlayabiliyor musun? Sevmek, ifade edebilmek
kadar, ifadeyi unutmamaktir da.
Simdi sessizce uzaklasmaliyim. Çünkü beni
anlamadigini, anlamak için ugrasmadigini, hatta bunu
önemsemedigini biliyorum. Ayni

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>