otobandaydik ve birimiz
birimizin yanindan geçip gitti. Hafizasizligi, gurur
saymanin adil yani! . Hangimiz süratliydik; önemi kalmadi.
Hangimiz daha özveriliydik; bunun da.. umarim mutlu
olursun. Bunu bir çöküntü aninda da söylemiyorum. Hiç kimse
aldatmadi ötekini; yalnizca böyleydik iste! . Yüzüme öyle
bakma nefretle,
Bir nedeni yok. Yalnizca öptüm.
Benden uzaklastikça, bana ait olandan yakani siyirdikça
rahatlayacagini, herseye yeniden baslayabilecegini
saniyorsun. Kimbilir, dogrudur belki de! . Adimin
yasamadigi, adimin özlemle anilmadigi yerlerde kime umut
verebilirim ki zaten? Romantizmin tehlikesi büyük!
Romantizmin tehlikesi büyük! Romantizmin esrari büyüleyici!
Romantizmin kanina girdigi insanlar bencil ve hirsli!
Ben seninle birlikte yaslanabilecek kadar
erken yola çikmayi istemistim; maceramiz uzundu çünkü.
Maceramizin tahakküm altina alinamayacak kadar mükemmel
olmasi, donanimimizla iliskiliydi. Ynni, sen ne kadar
sevecensen, ben ne kadar yipraticiysam.. o da o kadar
mükemmeldi. Özveri denebilir buna. Evet, buna özveri demek
beni mutlu ediyor. Insan, özverinin çocuklara ad olarak
verilebilecegi bir dünyada tanimini kaybediyor. Bu
kaybedisteki kaosun ritmiyle çekiliyorum sana. Sen bir
miknatissin seffaf ve ben, çekilirken sana içimdeki alelade
metal parçalariyla, kan sekerim düsüyor, agzim düsüyor,
ellerim.. en çok da ellerim düsüyor! . Sakin ha üstüne
alinma,
Bir nedeni yok. Yalnizca öptüm.
Ben seni kirmak için yaratilmadim. Uzun zamandir seni
planliyorum haksizca; cezalandirilacak kadar mi yabanci,
taninmaz ve suç yüklüydüm? ! Belki; seni çok yiprattigimin,
biraktigimin elbette farkina vardim, ama hersey mi benim
aleyhte varolusumla açiklanabilir? ! Beni, basta sana olmak
üzere kimliklere karsi saldirganlastiran kosullari tek
basima ben mi olusturdum? Seni kaybettim. Bunu biliyorum.
Seni kaybettigimi sen çekip gitmeden önce de biliyordum.
Ortadaydi. Bedel ve kefalet
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç