YETİMHANEDE BAŞLAYAN AŞK

Kemal 6 yaşındaydı ve yetimhanende yaşıyordu anne ve babasına ne olduğunu ve şimdi neden yetimhaneye bırakıldığını bilmiyordu kemal bir gece yetimhanenin kapısından bebek çığlıkları geldiğini hissetti pencereyi açıp sesi dinledi evet gerçekten bebek çığlıkları geliyordu hemen yatağından kalktığı gibi yetimhanenin kapısına koştu yerde yatan bebeği aldı kucağına üşümüştü bebek buz gibiydi korktu kemal ölecek diye hemen yetimhanenin müdüresine haber verdi ilgilendi müdüre bebekle ismini koyalım dedi müdüre irem dedi kemal irem olacak onun ismi çok sevdi iremi kemal hep özenle bakıyordu ona ona zarar gelmesinden çok korkuyordu tam 8 yıl geçti aradan`irem tam 8 yaşına girdi aslım hastasıydı kemal daha çok titrer oldu üstüne bi gün yetimhanenin bahçesinde iremi göremedi hemen onu aramaya başladı ilerden bi ses kemal diyordu iremin sesiydi bu kemal sese doğru koştu yardım çığlıkları atıyordu irem her kemal deyişinde kemalin içinden bişeyler koparılıyor sonunda buldu iremi kemal aslımı artmıştı yine iremin hemen müdehale etti kemal kurtulmuştu irem o gün yetimhanaye bi kadınla adam gelmişti çok dikkatli baktılar ireme sonra müdürenin yanına gittiler böylece bir gündaha geçmişti ertesi gün müdüre hanım kemalin yanına geldi sanki ona bir şey anlatmak ister gibiydi biliyordu kemalin ireme ne kadar çok bağlı olduğunu onun için söyleyemiyordu iremi dünkü gelen adamla kadına vereceğini ama sonunda söyle di irem hastaydı vermek zorundaydı amaliyat ettirecekti onu alan aile kemal olmaz dedi veremezsiniz ayıramazsınız beni ondan dedi ama müdüre onu dinlemedi kararlıydı verecekti iremi o aileye çok olsa üzülürdü kemal ve o gün geldi çattı kemal kolyesini verdi ireme iremin kolyesinide kendi aldı bi gün dedi karşılaşırsak bu kolyeden tanırsın beni dedi sonunda kadın ve adam geldi iremi almaya gözlerinden boncuk boncuk yaş akıyordu iremin dayanamadı kemal acıyordu içi bindirdiler zorla iremi arabalarına araba ilerledikce koştu kemal koştu ama yetişemedi o

[1] 2 >>