İçimde qeribe hiss var...
Sebebini bir tek men bildiyim...
Beynim eşider deye dilime bele getire bilmediyim bir hiss var içimde...
Amma bilirsen eslinde heç men de bilmirem sebebini...
Sadece axır göz yaşlarım...
Sebebsiz ve sessizce axır...
Heç kimin göre bilmeyeceyi kimi tökülür damla-damla...
Axı niye...
Seni bu qeder çox sevmişken....
Sene bu qeder çox güvenmişken...
Bu oyunlar...

Bu yalanlar...
Bu ümidler niye???
Sebebini bilmediyim bu gedişin niye??
Bilirsen Bu gün ayrılığımızın ilk günüdür Sevgilim...
Ele ölmek gelir ki içimden...
Axı senden başqa ne ile öldüre bilerem ki bu ruhu...
En çox tesir eden bilirsen nedi...
Vidalaşmadan getmeyin...
Seni nece sevdiyimi bilmeden getmeyin...
Tek bir söz demeden getmeyin...
Meni belemi sevdin sen ???
Bir Elvida sözünü qıymayacaq qedermi çox sevmişdin meni ???
Amma bilirem...

Sen de sevmişdin...
En az menim qeder...
Bundan bele yarım bir canımız var...
Sen mensiz mense sensiz...
Amma bildiyim bir şey daha var...
Sensizlikle birge ölümsüzlüye de qovuşdum men...
Çünki ayrılığın ilk günü ölmeyenler...
Bir de heç vaxt ölmezler bilirem...